Vandaag een open brief aan Inge, en daarmee een update over Quin. Haar zoon die ruim een half jaar geleden een hersenbloeding kreeg.
Wat schrijf je aan iemand die al een half jaar in een nachtmerrie zit? Aan iemand wiens leven met een klap tot stilstand kwam toen haar zoon zei ‘mama ik heb zo’n hoofdpijn’. Lieve Inge, we kunnen ons allemaal niet in jou verplaatsen. We durven het niet, willen het eigenlijk ook niet. Wat jullie meemaken is de angst van ons allemaal. Met lege handen horen, zien of lezen we waar jullie doorheen gaan. Hoe je bij Quin’s bed staat, hoe je met z’n behandelaars praat. We kunnen alleen maar gissen hoe je in een te stil en leeg huis aankomt als je toch besluit een dag voor jezelf te nemen en niet aan zijn bed te zitten. Hoe je dan maar gaat wandelen, een podcast luisterend. Omdat je eigen gedachtes je ook niet helpen. Omdat ze je angst inboezemen.
Lieve Inge ik wil je graag schrijven dat ik aan je denk. Dat hoef ik niet op deze site te doen, dat kan ik ook privé doen. Toch doe ik het hier, omdat ik hoop dat de kracht van de club je een heel klein beetje door deze dagen kan helpen. Deze week met weer een nieuwe stap voor jullie. Quin gaat over een paar dagen opnieuw verhuizen. Vanuit het revalidatiecentrum in Tilburg, naar een plek in Vleuten waar hij meer rust krijgt en minder intensieve therapieën. Meer huiselijkheid, maar toch niet thuis. Na de zware maanden die achter je liggen weer een nieuwe stap. Weer een nieuwe omgeving, nieuwe mensen. Je appte me gister dat je niet weet of je er de adem nog voor hebt. Dat je soms zo bang bent. Wat schrijf je aan iemand die naar adem snakt?
We staken eerder massaal een kaars voor Quin aan. We moedigden hem aan met de #hupquin hashtag. Deze brief is voor jou lieve Inge. Van iedereen die jouw mooie liefdevolle verhalen over Quin en zijn zusje Zora heeft gelezen. Van iedereen die jullie mist hier op de club. Ik hoop dat iedereen die deze open brief meeleest een poosje bewust ademhaalt. In door de neus, uit door de mond. Voor jou. Met de gedachten bij jou. De dappere, die al veel te lang sterk moet zijn. We denken aan jullie. Veel veel sterkte deze week lieve Inge.
Liefs, namens de club,
Elsbeth
6 Reacties
#hupInge ❤️❤️
Mooi, berankt Elsbeth. Bijna 7 maanden geleden inmiddels. Het lijkt zo lang geleden, en toch horen wij iedere dag nog zijn stem, zijn lach. En Zora, die doet het goed, maar zij mist hem ook. Het leven is voor altijd anders, helaas, en ook wij weten niet wat de toekomst brengt……
Wauw wat liefdevol verwoord!
En alle alle liefs voor Inge!
Ik ben er stil van en kan me voorstellen dat de zuurstof soms ver te zoeken is. En dat het een onvoorstelbaar inmense klus zal zijn om als gezin, als leden van gezin, de veranderde identiteit opnieuw vorm te gaan geven. Vertrouw daarop op de oerveerkracht van de mens en het is normaal dat naast t opstaan hierin daar ook de spreekwoordelijke valpartijen bij komen. Zorg daarin goed voor de gevoelens, dan lukt het iets makkelijker ademen op den duur ook weer. Wens jullie alle kracht.
Wat een mooie, indrukwekkende brief!
Quin, Zora, Rudolf en Inge zijn voortdurend in onze gedachten!
#hupQuin 🌹
💙