Marloes is moeder van Willem (5 jaar) en Guusje (3 jaar) en blogt over haar rommelige en drukke leven.
Ik hoor een gil, een schreeuw en vervolgens hard gebrul uit de badkamer komen. Als een speer vlieg ik die kant weer op en ik zie mijn vriend met drie treden tegelijk de trap opkomen. Eigenlijk weet ik al precies wat er gebeurd is. ‘Rustig blijven’, spreek ik mezelf toe, ‘niet gaan schreeuwen.
Op de overloop ligt onze zoon te kronkelen en gillen in een klassieke driftbui uit de boekjes en een kletsnatte iPad naast hem op de grond. In de badkamer staat zijn zusje met grote ogen te kijken naar het badwater waar ze net nog zo rustig in zat. ‘Godverre….’, begint mijn lieftallige partner, als ik hem nog net kan behoeden voor een uitbarsting. ‘Ik snap het, maar laat maar, dat heeft nu geen nut.’
Ook ik wil krijsen en gillen
Met de druipende iPad in zijn handen stampt hij de trap af, op zoek naar een bak rijst. Ik ga op de grond naast mijn zoon zitten en wil ook wel krijsen en gillen uit onmacht. Dit had namelijk prima voorkomen kunnen worden. Een paar minuten geleden zag ik hem immers zelf de trap oplopen richting de badkamer, zijn geliefde iPad onder de arm.
Ja, bij ons mogen ze soms een filmpje kijken in bad, ze noemen dat de badbioscoop. Maar normaal ben ik daar bij. En zorg ik dat dat ding op een veilige plek staat.
‘Willem’, begin ik terwijl ik met mijn hand zijn schouder beetpak. ‘Wat vervelend van je iPad man, ik snap wel dat je super verdrietig en boos bent nu.’ Woest kijkt hij me aan. ‘Nu i‘Willem’, begin ik terwijl ik met mijn hand zijn schouder beetpak. ‘Wat vervelend van je iPad man, ik snap wel dat je super verdrietig en boos bent nu.’ Woest kijkt hij me aan. ‘Nu is mijn iPad zeker stuk en mag ik nooit meer een nieuwe’, blaft hij. Het liefst zou ik net zo boos tegen hem doen als hij tegen mij doet, maar inmiddels weet ik dat een driftbui daar niet van overgaat. Dus pak ik hem beet en laat hem nog wat tieren terwijl ik langzaam zijn spieren voel verslappen en zijn geschreeuw overgaat in snikken.
Als ik hem later naar bed breng, ga ik nog even naast hem liggen. ‘Hoe denk jij dat we er samen voor kunnen zorgen dat er nooit meer een iPad in bad valt?’ vraag ik hem. ‘Nooit meer badbioscoop doen?’ vraagt hij me met een sip gezicht. Ik zeg hem dat dat kan en een slimme oplossing is. ‘Of jij of papa moeten ‘m altijd goed neerzetten en niet Guus of ik.’ Ik knik en aai over zijn bol.
Ik heb een halve fles wijn nodig om bij te komen
Die avond heb ik een halve fles wijn nodig om bij te komen van het iPad-drama. En om op mezelf te proosten. Want hé, ik ben niet volgas gaan flippen, wat ik voorheen zeker gedaan had. Er mag dan wel geen school voor moederschap bestaan, er valt best veel te leren. Van vriendinnen. Van de boeken die ik gelezen heb. Van de workshop van Tischa en Elsbeth. Ik weet nu dat ik meer bereik met rust bewaren en begrip te tonen. Want laten we eerlijk zijn, twee kinderen alleen in een badkamer laten met een iPad is natuurlijk vragen om problemen…
Benieuwd naar de workshop die Marloes volgde?
Plezier in het ouderschap en opvoeden. Als je elke dag aan het rennen en vliegen bent, lijkt dat misschien niet altijd haalbaar. Baal je ook wel eens van jezelf omdat je gewoon even geen zin in je kinderen hebt? Heb je ook het gevoel dat je veel te veel ballen in de lucht moet houden, waardoor je niet altijd zo’n leuke versie van jezelf bent? Vraag je je ook wel eens af of je niet te streng bent, juist te makkelijk of misschien te vaak ontploft? En niet consequent genoeg? En waarom zoeken je kinderen altijd de grenzen op? In de eendaagse workshop Word de ouder die je graag wilt zijn van opvoedkundige Tischa Neve en oprichter van deze club en auteur Elsbeth Teeling bespreken we hoe je weer meer lol en plezier kunt krijgen in moeder of vader zijn. Onze eerstvolgende workshop is zaterdag 24 september en er zijn nog een paar plekken beschikbaar. Kijk hier voor meer informatie.
Geen reacties