Lees

‘Ik tel tot drie’

Kinderen naar bed brengen. Dat kan soms net iets langer duren dan je zelf had bedacht. Miloe kent dat ook. Hieronder beschrijft ze een goed gesprek met haar zoon Otis, op het moment dat hij naar bed gaat. Best herkenbaar. En grappig.

‘Otis kom je binnen? Het is bedtijd.’
‘Hoezo? Ik wil nog niet naar bed.’
‘Het is acht uur.’
‘Maar dan hoef je geen verhaal te lezen! En ik ga ook niet zelf lezen. Please?’
‘Nee, kom naar binnen.’
‘Maar die andere kinderen hoeven ook nog niet naar bed!’
‘Zij zijn negen en jij bent zes. Het is bedtijd.’
‘Hoezo bepaal jij wanneer ik naar bed moet?’
‘Ik ben je moeder.’
‘Nou en? Dan ben je toch nog niet de baas?!’
‘Otis schiet op. Ik tel tot drie. Eén, twee…’
‘Hoezo moet alles altijd zo snel van jou?’
‘Ik ben niet snel, jij bent een beetje traag. Nee, we gaan niet meer spelen, naar boven hup. Wil je trouwens water? Je bent helemaal bezweet van het voetballen.’
‘Wacht! Ik moet mijn Pokémonkaarten nog uitzoeken. Nee, ik wil geen water.’
‘Dat kun je morgen na school doen. Náár bóven!’
‘Morgen ga ik voetballen, dan heb ik echt geen tijd voor mijn Pokémonkaarten. Ik ga trouwens ook echt niet naar school, mama.’
‘O. Waarom niet?’
‘Ik ga ’s ochtends meteen naar voetbal.’
‘Dat kan niet schat, dan is er nog niemand bij voetbal. Nou, huphup, de trap op. Drink boven maar water.’
‘Ik hoef geen water! Ik moet deze auto repareren.’ ‘Morgen! Nu! Naar! Boven! Verdorie.’
‘Hoezo word je nou zo boos?’
‘Omdat je niet luistert.’
‘Dan moet jij ook niet zo brutaal tegen mij praten.’
‘Ik praat niet brutaal, ik wil dat je naar boven gaat, het is bedtijd!’
‘Okeee. Maar ik ben echt nog niet moe.’
‘Als je zo in je bed ligt wel. Ga je eerst even plassen?’
‘Ik hoef niet te plassen. En ik wil met mijn voetbalschoenen aan slapen.’
‘Ga toch maar even naar de wc om te laten zien dat je niet hoeft te plassen. En voetbalschoenen zitten niet lekker in bed. Die zijn om mee te voetballen.’
‘O, ik moet toch plassen, dat is gek. Mag ik water?’
(…)
‘Weet je mama, als je bloed opdrinkt ga je dood. Echt.’
‘Nee dat wist ik niet. Wie heeft je dat verteld? Hier, je tandenborstel.’
‘Dat zei Daan. Ik wil geen tandenpoetsen! Mag ik Minecraft?’
‘Nee.’
‘Hoezo niet? Daan heeft ook Minecraft! Mag ik dan een Wii?’
‘We hebben al een iPad en een televisie. Dat vind ik genoeg. Poets je tanden even alsjblieft.’
‘Jij bent flauw. Ik mag echt nooit iets van jou.’
(…)
‘Weet je welke kleur bruin met wit wordt?’
‘Geel?’
‘Nee, haha, brons! Ik heb vandaag trouwens gedanst op school.’
‘O, wat leuk! Met gym? Of in de aula? Alleen of met andere kinderen? Of met een meisje?’ ‘Ik hoef er niet per se iets over te vertellen.’
‘Nee natuurlijk hoe dat niet. Trek je pyjama maar aan.’
‘Ik wil bloot slapen.’
‘Oké, dan slaap je bloot. Zullen we Dolfje lezen?’
‘Ja! Drie hoofdstukken?’
‘Nee, één, het is al superlaat.’
‘Twee!’
‘Anderhalf.’
‘Lig je lekker zo?’
‘Mama?’
‘Hmmhmm.’
‘Waar was ik eigenlijk voor ik in jouw buik zat?’
‘Uhm. Vraag dat morgen maar aan papa. Welterusten schat.’
‘Welterusten mama.’

Over Miloe

miloeMiloe van Beek is journalist, eindredacteur, columnist en mede-auteur van het boek Van achter het behang tot over je oren. Ze is moeder van Otis (8) en Nina (5). Je kunt Miloe ook volgen op Facebook.

foto staand boekDeze column van Miloe komt uit ons boek Van achter het behang tot over je oren en hoort bij het hoofdstuk ‘Schiet nou eens op!’ Het hoofdstuk waarin je kunt lezen hoe je relaxed het ochtend- en avondritueel doorkomt. Ik schreef het boek ‘Van Achter het behang tot over je oren’ samen met Miloe, Eva Bronsveld en Roos Schlikker (oftewel, de ontploetermoeders).

Voor de Club van Relaxte Moeders schreef Miloe ook nog deze blogs.

 

 

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter