De combinatie werk en moederschap heeft me veel gebracht

Ik ging weer aan het werk toen Keet vier maanden was. Enerzijds trappelend om mijn ‘gewone’ leven weer op te pakken, anderzijds met pijn in mijn buik omdat ik dat hele kleine moppie naar de opvang moest brengen. Maar niet werken, dat was voor mij geen optie. Niet omdat het er financieel niet inzat, maar omdat ik van fulltime moederen geen leuker mens zou worden. Er is sindsdien veel gebeurd. Ik wisselde van banen, ik begon voor mezelf, ik trapte in wat valkuilen (nee, thuiswerken met een dreumes aan je been gaat echt niet) maar terugkijkend op die twaalf jaar werk en moederschap combineren, kan ik stellen dat het me ook veel heeft gebracht: Het moederschap dwong me om naar de rolverdeling van Henno en mij te kijken. Het dwong me om keuzes te maken. Omdat er domweg minder beschikbare uren in de week zaten, dus focussen werd noodzaak. Het moederschap bracht me inspiratie; nooit had ik de Club van Relaxte Moeders kunnen oprichten zonder die twee spruiten die mij moeder maakte. En het hielp me mezelf beter kennen, maakte me zachter, een leuker mens om mee te werken.

Nee, natuurlijk ging dat niet zonder slag of stoot. Ik heb mezelf over de kop gewerkt door álles goed te willen doen. Ik leerde mezelf pas beter kennen toen ik mezelf eerst flink kwijt was geraakt. Maar het leven van een werkende moeder is niet alleen maar kommer en kwel, alhoewel je dat bijna zou denken als je de berichten in de media ziet. ‘Moederschap en werken is lastig’, ‘Vrouwen krijgen nog altijd minder salaris’, ‘Traditionele rolverdeling zit nog diep geworteld’, zijn teksten die je vaker tegenkomt dan koppen dan: ‘Mensen met kinderen zijn betere werknemers of ondernemers’.

Niet alleen de media maken het lastig. ‘We’ maken het onszelf ook niet makkelijk: Vrouwen die veel werken voelen zich vaak schuldig. Vrouwen die besloten hebben om hun carrière even op een lager pitje te zetten voelen zich ook schuldig. Enerzijds vinden we dat we weer snel het arbeidsproces in moeten, anderzijds vinden we dat je een kind niet te vroeg naar de opvang moet brengen. Een dubbele moraal van heb ik jou daar.

Tijd voor een positieve vibe rondom de werkende ouders!

Tijd voor een positieve vibe rondom de werkende ouders! Want hé wat doen we het eigenlijk goed! Ja, ook de moeder die bewust thuisblijft, omdat dat beter is voor haar kinderen, voor zichzelf of voor de carrière van haar partner.

Hoe kun je die positieve vibe beter laten zien dan door kinderogen? Daarom verzon ik samen met het platform Hoe werkt Nederland vorige maand de actie: maak een tekening van je moeder en/of vader die aan het werk is/zijn. Wat een mooie inkijkjes kregen we in de hoofden van kinderen, waaruit in ieder geval één ding duidelijk werd: zo’n beetje alle getekende moeders of vaders kijken blij!

Gelijke rollen voor papa en mama

Op veel tekeningen stond alleen mama of alleen papa. Maar daar waar zowel vader als moeder stond waren de rollen gelijk verdeeld.

Tekening van Jikke, dochter van Chantal. Volledig in dezelfde werksetting. ‘Maar ander bedrijf,’ voegt Chantal in haar berichtje eraan toe.

Alleen op de tekening de achtjarige Morris gaat het niet helemaal gelijk op. Zoals zijn moeder Mirjam schrijft: ‘Links zie je mij op kantoor (Ministerie van Financiën) met de schatkist naast mijn bureau en rechts het kantoor van papa, maar daar gebeurt geloof ik niet zoveel.’ Grote kans dat zijn vader die dag gewoon net zijn partimedag had ;).

Dank aan alle kinderen die een tekening hebben gemaakt van hun werkende vader of moeder. Er kwamen allerlei beroepen voorbij. Van goudsmid tot productiemedewerker, communicatieadviseur, paardrijlerares, illustrator, een moeder die taxichauffeur is, een vader die vrachtwagenchauffeur is en verschillende ‘juffen’.

Oog voor detail

Wat verder opvalt? Kleine dingen die wij gewoon vinden, of die wij ongemerkt doen vallen kinderen op. Zo zijn velen van ons afgebeeld met telefoon in ons hand, zitten we vaak achter een computer. Kinderen tekenden mooi gelakte nagels, prachtige rode pumps en weten precies welke tas je meeneemt.

Henriëttes dochter van vier tekende ook zowel haar (operationeel manager) als haar man (directeur) aan het werk. Best een lastige klus lijkt mij. Ze gaf ze allebei een telefoon en een computer en klaar. De opvallende details: papa heeft zijn telefoon in zijn linkerhand (die is links) en de Chinese stokjes in Henriëttes haar. Die draagt ze ook echt altijd.

Renskes 6-jarige tekende haar in de crisisopvang

Maurieke werkt in het ziekenhuis als doktersassistent. Haar zesjarige was aan de tekening te zien vooral onder de indruk van het aantal trappen dat ze op moet én van de kast met ‘prikjes en verband’.

Tekening van Mauriekes 6-jarige

Hard werkende fulltime moeder

Daar Chantal niet werkt, was zij wel benieuwd hoe haar kinderen haar zouden tekenen aan het werk. Heel leuk om te zien hoe haar zes-jarige dochter een tekening maakte waar op mamma haar doucht, naar school brengt, eten kookt en afwast, samen speelt en samen rekent: wat mij betreft een behoorlijk drukke baan 😉

Chantal werkt behoorlijk hard volgens haar 6-jarige dochter!

Jij bent een koningin!

Wat je ook doet: of je nu een moeder bent die thuis is, of docent op een universiteit je kind ziet je uiteindelijk toch als de koningin van het gezin: met een kroontje.

Dit is Jantien, met mooie jurk en kroon. Zo gaat ze blijkbaar iedere dag naar de universiteit 😉

Dit is Kerssja. Met telefoon, tassen boodschappen, haar zoontje op haar nek, mét kroontje!

Ik vond ze prachtig de tekeningen. Stuk voor stuk. Omdat ze dat inkijkje geven. Omdat de pret en trots eraf spat. Omdat ze laten zien hoe leuk het kan zijn: ouderschap en werken combineren.

Ik mocht drie Playmobil-pakketten weggeven onder de 53 inzenders. Ik heb de drie winnaars blind getrokken, want kiezen tussen al deze meesterwerken, dat kon ik echt niet! De mazzelaars die gewonnen hebben zijn:
– Het zoontje van Tine. Hij tekende de blije tekening bovenaan dit blog. Hij tekende zijn moeder (de gele) samen met haar collega’s, hand in hand. Omdat ze veel samenwerken en elkaar helpen.
– De dochter van Krissie. Die haar tekende met soort super woman cape én telefoon in haar hand (die ze uiteraard nodig heeft voor haar werk als programma manager GGZ voor een huisartsenorganisatie en heus niet om te Facebooken….)
– De dochter van Marijke die papa de kraanmachinist tekende.

Ik bedacht deze tekenactie samen met het platform Hoe Werkt Nederland. Dit platform is een initiatief van het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het heeft als doel om werkgevers en werknemers met elkaar in gesprek te brengen over hun bijdrage aan een fatsoenlijke arbeidsmarkt.

Kristie met superwomancape én telefoon

Papa is kraanmachinist