Lees

Wedstrijdspanning

Mijn dochter Keet is samen met haar skateboard bezig met kwalificeren voor de Olympische Spelen 2021. Daarvoor vertrok ze vorige week naar Amerika.

Een week geleden vertrok ze naar Amerika. Ik bracht haar naar Schiphol en heb niet gehuild. Emoties laten zich niet regisseren heb ik inmiddels wel geleerd. Maar ze was vrolijk had er zin in en ik liet haar in goede handen achter bij het team. Dus mijn gemoed was licht en positief.

We horen niet veel van haar. Ik check haar story’s, zie haar lachen met vrienden die ze anderhalf jaar niet zag. We Facetimen, we appen. Ze stuurt foto’s waarop we kunnen zien dat ze opeens langer is dan skaters die in 2019 nog op haar neerkeken. En behalve dat de regen haar tijd voor practice belemmert, is de vibe positief en blij. De spaarzame momenten dat ze wel de baan op mag om de obstakels te leren kennen straalt ze zelfvertrouwen uit.

Op donderdagavond staat haar eerste wedstrijd gepland. De qualifier voor de halve finale. Maar het blijft maar regenen. En zij maar wachten. En wij gaan maar naar bed. Want de wedstrijd is ‘onze tijd’ midden in de nacht en het weer belooft niet veel goeds. Om kwart over één ’s nachts appt ze dat de wedstrijd inderdaad wordt verplaatst.

Ik probeer niet aan de wedstrijd te denken. En wat er eventueel op het spel staat. Als ze het er maar leuk heeft. Als ze er maar van geniet is mijn mantra. Ik negeer de kriebel in mijn buik vakkundig.

Op vrijdagavond word ik midden in de nacht wakker. Met een verhoogde hartslag. Naast mij Henno’s gezicht in het licht van zijn iPhone. De kriebel heeft andere vormen aangenomen. ‘Hoe gaat het?’ vraag ik zacht, hoewel er geen reden is om te fluisteren. ‘Ik weet het niet,’ antwoordt hij, ‘er is geen livestream. Ik heb niks meer gehoord.’ We liggen en tasten in het duister. Dit nare onzekere gevoel in mijn lijf heb ik al zo lang niet gevoeld. Is er in ieder geval iets dat ik niet gemist heb in het gekke afgelopen jaar.

Een paar minuten na dit moment hadden we haar met een blij gezicht op ons scherm. Ze had goed gereden en was door naar de halve finale. Die ze ‘onze tijd’ begin van de avond reed. Ook die ging super. En we horen net dat ze bij de beste acht zit en dus morgen finales rijdt!! Weer een heel stuk dichter bij Tokyo nu!

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

2 Reacties

  • Reageer Renske 22 mei 2021 at 20:33

    Spannende combi, én de wedstrijd én ver weg. Maar: gefeliciteerd voor haar en jullie, allemaal goed gedaan denk ik 🙂

  • Reageer Joyce 23 mei 2021 at 08:22

    Oehhhh spannend en dit is echt loslaten 8.0 😅 Knap van jullie en knap van Keet! En yes, in de finale 💪🏻🛹

  • Laat je reactie achter