Waar niemand over praat

Had ik mijn mond maar gehouden. Beter had ik niks geappt. Wat zal de buurvrouw nu wel niet denken?

Nog geen minuut na mijn appje naar de buurvrouw heb ik spijt. Ik deed het in een opwelling, vanaf de wc, waar ik mezelf had verstopt met natte wangen van de tranen.

‘We moeten nog een beetje wennen aan onze nieuwe rollen, en ik was net gewend om dingen op mijn manier te doen, dus ik reageer soms op wat hij doet met onze zoon, en dat vindt hij super vervelend. Ik wil alleen maar het beste voor ons kind!’

Achteraf vind ik mezelf veel te openhartig. Tegelijkertijd vind ik dat ik haar iets verschuldigd ben, omdat ik zo vreemd reageerde toen we elkaar net buiten zagen.

Na een flinke discussie met mijn man in de auto zwaaide ik de autodeur hard dicht en zag tot mijn schrik dat de buurvrouw buiten was. In de hoop dat ze me niet zou aanspreken keek ik haar bewust niet aan, bewoog me naar de achterklep van de auto en pakte de spullen eruit.

Mijn man pakte onze mini in de Maxi-Cosi en liep naar de voordeur.

‘Hé, hoe gaat het?’ klonk het toen opgewekt vanaf de andere kant van de oprit.

Mijn afgewende blik had er niet voor kunnen zorgen dat de buurvrouw geen vragen stelde.

‘O hoi, ja goed!’ reageerde ik, terwijl ik me probeerde te herstellen. Maar de brok zat nog in mijn keel en mijn ogen voelden nat.

Ze kwam dichterbij en straalde toen ze ons kleine wonder zag. Dat deed ik ook weer eventjes.

Maar eenmaal in huis met de deur achter ons dicht, kon ik de tranen niet langer tegenhouden. Ik bedoelde alles alleen maar goed voor ons kleintje! Dan moet ik toch kunnen zeggen dat je de fles beter zo kunt vasthouden, dat die kleine misschien kou vat dus beter onder een dekentje kan liggen, of dat de luier niet strak genoeg zit?!

‘Ik ben het spuugzat! Je geeft mij het gevoel dat ik het nooit goed doe!’ riep mijn wederhelft toen we binnen waren, wat voor mij de druppel was om me op te sluiten op de wc. Met mijn telefoon.

Die nu eindelijk piept: ‘O zo herkenbaar! Troost je, dat hebben alle beginnende ouders. Alleen niemand praat erover…’