Vagina

‘Mama, ben jij een meisje?’
‘Ja, schat, ik ben een meisje…’
‘Heb jij een vagina?’ De eerste keer dat ik dit woord uit haar mond  hoorde komen, verslikte ik me bijna in mijn koffie. Inmiddels ben helemaal doorgewinterd.
‘Ja, ik heb een vagina.’
‘En jij?’ vraag ik dus maar.
Ja, ik ook. En oma, en Amber, Zendaya, Judith. En Marit. En juf Linda. Danny, Jolanda…’
‘Ja, dat klopt.’
‘Spoekie, niet hè, mama? Spoekie een jongen hè?’
‘Spoekie is een jongen, inderdaad.’
‘En papa is ook jongen, hè? En Quin, en Lars. Opa. En Arjan.’
‘Ja. Die hebben allemaal een piemel.’
‘Ja, een pino.’
(…)
‘Mama? Jij bent meisje toch?’
‘Ja.’
‘Maar dat heb je net toch ook al gevraagd?’
‘Heb jij een vagina?’
‘Ja, schat.’
Ze buigt zich voorover om die plek nog maar eens goed van dichtbij te bekijken. Denkbeeldig dan, want ze heeft haar broek en luier gewoon aan. Trots kijkt ze me aan.

Onze wasmachine is stuk en ik heb Zora verteld dat er een mannetje langskomt om hem te maken.
‘Ben jij een mannetje?’ vraagt ze als hij op de bank zit en de wasmachine repareert.
‘Nou…’ zegt het mannetje. Hij kijkt me bijna wanhopig aan. Ik weet hoe hij zich voelt. Ik red hem door hem snel uit te leggen dat ik haar gezegd heb dat er een mannetje langs zou komen.
Zora dribbelt naar hem toe. ‘Ben jij een jongen?’
‘Ja,’ antwoordt het mannetje. ‘Zo, dat klinkt al beter!’ lacht hij opgelucht.
‘Heb jij een pino?’
‘Een wat?’
‘Een pino!?’
Ik weet niet hoe snel ik me uit de voeten moet maken en druk snel op het koffieapparaat die gelukkig meteen bonen begint te malen. Ik hoor het mannetje nog net zeggen: ‘Maar ik ben toch niet blauw?’

(…)
Er zijn meer mensen die een beetje moeten wennen aan Zora’s nieuwe woordenschat.
‘Buurvrouw?’ Zora hoort de buurvrouw in de tuin scharrelen, en stelt de vraag ook maar eens aan haar. Lees; een vriendelijke oude dame die toch al de tachtig gepasseerd is.
“Ja?’ antwoordt ze nieuwsgierig en vereerd met zoveel aandacht.
‘Ben jij een meisje?’
‘Jaaaa?’ hoor ik de twijfel in haar stem. Moet ze nou zeggen dat ze eigenlijk een mevrouw is? Of?
‘Hebt jij een vagina’ roept Zora net iets te hard over de schutting heen zodat de hele buurt het kan horen.
‘Nou ja zeg!’ roept de buurvrouw uit en beent – ik kan het niet zien, maar wel voorstellen – onthutst van zoveel ongemanierdheid naar binnen en gooit de deur nog net niet achter haar dicht.
Ik grinnik.
‘Mama, de buurvrouw ook een meisje toch?’ vraagt Zora zich van geen kwaad bewust.
‘Jazeker.’

(…)
‘Mama?’
‘Ja, schat?’
‘Ben jij een meisje?’
Ik ga er even goed voor zitten.