Taakverdeling

Het is maandagavond, 22.45 uur. Na een yogales waarin boodschappenlijstjes, to-do’s en de badkamer die ik dit weekend ben vergeten schoon te maken maar bleven komen in plaats van gaan, lig ik in bed. Terwijl de man naast mij al lang vertrokken is, popt in mijn hoofd een stemmetje op. Door wie komt het eigenlijk dat ik vanavond niet tot rust kom?!

22.46
Ik doe ook veel meer dan hij. Kijk bijvoorbeeld eens naar de cadeautjes. Die koop ik altijd. Oók voor zijn vrienden. Niet dat dat van hem moet. Hij geeft niks om cadeaus. Maar toch. Het zijn wel zíjn vrienden. 

22.47
En dan houd ik ook nog in de gaten wanneer de luiers in de aanbieding zijn en haast ik me eens in de zes weken op de valreep naar de speciale Kruidvat koopavond voor nog twintig procent extra kassakorting. 

22.49
Voor ik het vergeet: de kinderopvang. Dat dat allemaal soepel verloopt, heb ik toch vooral aan mezelf te danken. Te veel afgeschreven kosten hengel ik terug, traktaties bedenk ik én flans ik in elkaar en als hij liever zijn papadag met de kdv-dag wisselt, zorg ik dat dat de week erna in kannen en kruiken is.

22.50
Ok, dit schiet niet op. Nu niet meer aan denken. Hij doet ook heel veel. 

22.58
Maar wat dan? Ik poets de wc, stof de vensterbank, ontvet de kookplaat en probeer de planten in leven te houden. Ja, hij stofzuigt. Maar dat kun je eigenlijk niet eens zo noemen. Toen ik laatst de stoel in de slaapkamer van z’n plek haalde vlogen de stofwolken me om de oren. En hij wast. Zonder op kleur te sorteren. En hij kookt. Maar snijdt de courgette altijd zo klein. Toch jammer.

22.59
Flessen deodorant, tubes tandpasta, enz. liggen er ook allemaal alleen omdat ik daar zorg voor draag.

23.00
En wie legt Benja als we allebei thuis zijn altijd in bed? Wie zingt het slaapliedje dat mijn moeder altijd voor mij zong? Wie smeert zijn borst in als hij verkouden is? Wie weet dat hij het lekkerst ligt op zijn buik, met zijn kleine kontje omhoog?  Juist ja.

23.01
Pling. Nieuw bericht van Elsbeth. Of ik zin heb om het nieuwe hoofdstuk uit haar boek te lezen. Mijn nieuwsgierigheid wint het van mijn moeheid en ik start direct. Het gaat over support van en voor je partner, als je allebei werkt én kinderen hebt. Ik lees: De verzorging van kinderen overlaten aan je partner gaat veel vrouwen niet goed af. Veel vrouwen trekken opvoed- en huishoudtaken naar zich toe omdat ze denken dat ze het beter kunnen – dit wordt ook wel maternal gatekeeping genoemd.

23.08
Met lichte tegenzin geef ik aan mezelf toe: het ligt niet aan hem. I’m guilty. Morgen ga ik er iets aan doen. Nadat ik gedweild heb.