Sinterklaas-twijfels

Onze single mom Lisa is moeder van een zoon van 8 en een dochter van 5. Soms komt ze voor situaties te staan die ze misschien wel met een partner had willen delen. Gelukkig deelt ze ze dan met ons 😉

Wat jarenlang zo ver weg leek, is nu ineens heel dichtbij. Zo dichtbij zelfs dat een omlaaggezakte baard of een paar te grote schoenen de hele illusie van het bestaan van Sinterklaas aan diggelen kan helpen.

Mijn oudste is acht, en dat is een gevaarlijke leeftijd ontdek ik dit jaar. Zoals ik voorgaande jaren nog badbruisballen als schoencadeautjes kocht terwijl ze er zelf bijstonden, en ik de wortels uit de schoenen gewoon weer terug in de groentelade legde, vraagt het hele circus dit jaar uiterste zorgvuldigheid en precisie. Ik mag geen steekje laten vallen in dit al acht jaar durende toneelstuk want dan kan ik de bühne gegarandeerd zonder applaus verlaten.

Iedere avond brandt het vragenvuur los

Of moet ik het doek nu toch laten vallen? Is het dan nu zo ver? De magie van voorgaande jaren heeft dit jaar plaatsgemaakt voor honderden kritische vragen rondom het bestaan van de goedheiligman, de baard, het paard, de pieten en de boot. Hij vertrouwt er niks van, en iedere avond, want dat is hier op de één of andere manier het perfecte tijdstip, brandt het vragenvuur los.

Inmiddels blijven het niet bij vragen, maar word ik ook met m’n neus op feiten en cijfers gedrukt door de huisprepuber. Elke keer als mijn neus daarboven hangt vraag ik mezelf af ‘moet ik het nú dan maar zeggen?’ Maar elke keer kom ik er toch weer met een beetje creativiteit en fantasie zonder al te veel kleerscheuren mee weg.

De magie is er weer als de goede man verschijnt op het sinterklaasjournaal. De magie verdwijnt als er bij de plaatselijke intocht pieten herkend worden als ‘Juf Mieke’ en ‘de moeder van Sanne’. Misschien is het tijd om de glitters van creativiteit en fantasie er ook maar van af te blazen. Of zal ik het toch nog drie weken volhouden?