Na mijn scheiding verhuisde ik samen met mijn kroost naar mijn nieuwe huis. Toen ik dat op orde had, maakte ik een Tinder-account aan. In deze zomerserie kun je meegenieten van mijn verhalen. Vorige week schreef ik over mijn -op alle vlakken- geslaagde lunchdate. In dit blog kun je lezen hoe dat verder liep.
Rebound seks. Het beste medicijn tegen liefdesverdriet. Zeggen ze. Ik geloof er niet veel van. Tussen al het geswipe door was ik zomaar ineens verliefd geworden. Niet zomaar. Het soort waarvan je niet meer kan eten, je buik op hol slaat en je spontaan van je barkruk afvalt. Dat werk. Na de eerste lunchdate volgden er nog vele andere. We gingen uit eten, weekendjes weg, dansten de tijd weg op festivals en dronken koffie op alle terrassen van de stad. Drie maanden lang was ik euforisch en kon ik leven van de lucht. Hij zei weleens “de liefde is soms een klootzak.” Had ie maar geen gelijk gekregen.
De leegte is ondraaglijk en in een poging het gemis te verzachten herlees ik alle blogs van onze belevenissen. Ik ken ze van buiten maar heb de zwarte letters nodig om de film in mijn hoofd af te kunnen spelen. Ik poets mijn bril maar het zijn de tranen die het lezen lastig maken. Ik sleep alle blogs naar de prullenmand en haal ze er ook weer uit. Dag euforie. Hallo malheur.
Met een miljoen onbeantwoorde vragen over de plotselinge break-up open ik Tinder. Ik plaats recente foto’s en zet de locatie op een afstand van maximaal vijf kilometer. Kennelijk zijn de mannen uit mijn stad allemaal met vakantie want ik ben er snel doorheen. Ik like er drie en match er twee. Eén van die twee is een oude bekende die nog steeds niks terugzegt. Die andere vind ik bij nader inzien toch niet zo leuk. Ik zoek naar andere datingapps en maak een profiel aan op Badoo. In mijn bio zet ik:”Hi, ik ben Rosie. Stadsmens, avondmens en verslaafd aan kaas en tomaten. Schele kat en oude hond. Stel je een leuke vraag?”
Binnen tien minuten heb ik meer dan honderd likes (holy moly!), krijg ik tientallen keren het etiket ‘favoriet’ en stromen de berichten binnen. Ik voel me gevleid en langzaam scroll ik door de profielen. Robocopster met een grote dode vis, Duracelmannetje in een sportauto, mamil Richard met snor die klaagt dat de spanning weg is in zijn huwelijk, Stelletje-één-twee dat op zoek is naar drie. Het is allemaal meer van het gezapige zelfde. Berichten openen dan maar, misschien zit daar iets lolligs bij. “Hoeveel is 7 gedeeld door 2/3?” “Wil je een trio?” en iemand vindt het nodig mij te vertellen dat hij kotst op mijn bio. Vermoeiend.
Ik reageer nergens op, verwijder mijn account en zet Tinder weer uit. Met een mokerslag ben ik weer terug in de harde werkelijkheid. Rebound seks. Nah. Niks voor mij.
Denk ik.
3 Reacties
Denk ik Is leuk.
Love kan een bitch zijn idd..stroop het etiket relatie en zoek en koester de momenten.. Be your almost perfect self en de rest volgt vanzelf.
Zoek het niet in niet veranderbare niemendalletjes..leuk voor de spot maar zonde van de energie.
Leuk geschreven.
Een relaxte en ervaren dad
Pfieuw wat herkenbaar…ben er stil van. Ik voel mij daarna zo ‘utje’…en denk dat alleen mij dit overkomt.
Wat een verhaal rossie. ik voel met je mee.wat zoek een mens nog.waarisde inhoud ik wens je veel sterkte en bid voor je dat het goed kom.als je vragen heb kan je mij altijd app 0614325500.veel liefs en Gods zegen gewenst vriendelijke groet Cor