Rijk

‘Rijk zijn betekent toch dat je veel geld hebt, mama?’
‘Eh… Ja…’
‘Zijn wij rijk?’
‘Nou, we zijn in ieder geval niet arm.’
‘Maar zijn we ríjk?’
‘Tja, we hebben alles wat wat we nodig hebben.’
‘Ja, maar zijn we rij-hijk?’
‘Ja, ik denk dus dat we best rijk zijn.’
[…]
‘Maar oma heeft het over dat ze rijk is omdat ze mij en Zora heeft… Hoeveel geld kost ik dan?’
‘Ik denk dat oma iets anders bedoelt, schat.’
‘Wat dan?’
‘Nou, je kunt je ook rijk vóélen. Omdat je een dak boven je hoofd hebt, omdat je lieve ouders hebt, omdat er elke dag eten op tafel staat, omdat we allemaal gezond zijn.’
[…]
Er staan nog net geen dollartekens in Quins ogen. In gedachten neemt hij net als Dagobert Duck een duik in een ballenbak vol geld. In zijn perceptie is geld er gewoon. Net als zijn zakgeld. Dat stopt hij vaak zonder na te denken in zijn spaarpot.
Ik merk dat ik wil dat hij begrijpt wat ik te zeggen heb.
Ook oma doet een duit in het zakje: ‘Sommige mensen zijn heel ziek. Die kunnen bijvoorbeeld niet lopen, of zijn blind. Of ze hebben altijd pijn en kunnen nooit ergens heen. Als je aan die mensen zou vragen of ze liever gezond zouden willen zijn of heel rijk, zouden ze liever gezond willen zijn. Geld is dan helemaal niet belangrijk. Daarom kun je je ook heel rijk voelen. Zoals wij. Omdat we allemaal gezond zijn…’
[…]
Ik zie Quins hersens overuren maken. Als een langspeelplaat die blijft steken maakt zijn hoofd steeds weer een verbinding tussen hem, Zora en geld.
‘Maar hoe dúúr ben ik dan?’
‘Quin, we proberen je uit te leggen dat er ook een andere betekenis is van het woord rijk.’
Onderuit gezakt tuurt hij de verte in.
‘Ben ik dan duurder omdat ik gezond ben?’
En weer ratelen en kraken zijn hersenen. Voor iemand die altijd in zijn hoofd zit is de uitdrukking je rijk voelen niet te bevatten.

‘Mama?’
‘Ja?’
‘Ik kost 20 euro, ok?’
‘Ok.’
‘En Zora 12. Omdat ze kleiner is.’
‘En hoeveel kost ik dan, Quin?’
‘Jij kost 2000 euro. Dat is heel veel, toch mama?’