Groep 2 is amper in het klaslokaal of de eerste organisatorische mails stromen mijn mailbox alweer binnen. Over nieuwe leerkrachten, de verdeling van het gymlokaal, aan welke kant van de deur de leerlingen kunnen worden opgewacht, dat de flessenactie nog steeds doorloopt om te sparen voor nieuwe speeltoestellen en dat er nog mensen nodig zijn bij de TSO. Ik noteer de belangrijkste dingen in mijn agenda en neem me voor deze mails dit schooljaar echt goed te lezen. Dit jaar zal ik mij niet laten verrassen door een juffendag of verkleedfeest. Geen niet-verkleed verdrietig kind dit jaar. En dit jaar zal ik ook de planning van de juf niet in de war schoppen omdat Mads de logeerkoffer inclusief verslag van het logeerpartijtje niet op tijd meeneemt naar school.
Pling! Het volgende mailtje komt binnen. Mijn aandacht wordt getrokken door het woord: oudervertelavond. ‘Jullie vertellen de nieuwe groepsleerkrachten alles wat zij moeten weten over jullie kind en de meest passende begeleiding van jullie zoon/dochter. Jullie ontvangen hiervoor nog vragen die je kunt gebruiken bij de voorbereiding van het gesprek.’
Pling! Een uitnodiging in de speciale onderwijsapp, waarin je de leerkracht berichtjes kunt sturen en de juf of meester berichten en foto’s van de kinderen kan plaatsen. Er zit blijkbaar ook een agendafunctie in waar we een plekje kunnen reserveren voor de oudervertelavond weet ik nu door de pling.
Ik check de agendaopties die nog open zijn. Scroll snel door alle mogelijkheden en kies er eentje. Zo. Het eerste tienminutengesprek van dit jaar staat in de agenda. Die kan ik in ieder geval niet vergeten.
Maar serieus, tien minuten? In mijn hoofd buitelen anekdotes en voorbeelden over elkaar. Over hoe hij in zijn spel kan zitten en de wereld om hem heen dan niet meer hoort, hoe goed je je best ook doet. Hoe hij soms alles om zich heen negeert, juist omdat hij in zijn eigen wereld wil blijven zitten. Maar ook hoe onderzoekend hij is en de kleinste dingen in een klaslokaal kan vinden.
Hoe kan ik in tien minuten al het belangrijke over onze zoon bespreken? Ik schakel terug en bedenk een elevator pitch over Mads en zijn bijzonderheden. De voorbeelden en anekdotes laat ik buiten beschouwing. Die kan hij de juf zelf de komende tijd bezorgen. Inmiddels is de eerste al een feit. Mads is de eerste in haar hele carrière die de kurk uit de zandtafel heeft getrokken. Typisch iets voor hem om te willen weten wat er dan gebeurt.
Geen reacties