Irma is moeder van vijf kinderen. Haar zoon Guus is 5, haar eerste tweelingdochters worden zondag 3 en de tweede tweeling is negen maanden. En dat voor iemand die voorheen had bedacht dat ze niet al te veel kinderen wilde, en zeker niet al te dicht op elkaar qua leeftijd. Bij ons op de club deelt ze hoe het haar en haar kinderschare af gaat!
Ergens is het ook wel praktisch, denk ik, terwijl ik in de vroege ochtend met mijn hand onder mijn dikke buik over de overloop waggel en rustig probeer te blijven ademen. Goedkoper. Minder geregel en gedoe. Het kost me minder energie. Eén keer taart regelen.
Meermaals had ik mijn blik al over de verjaardagskalender laten glijden toen ik de pagina had omgeslagen naar december.
1 december: Mark
7 december: opa
8 december: Marga
12 december: Jacco
20 december: mama
25 december: Renske
Zo staan er over de hele maand verspreid een flink aantal namen van familieleden. Welke verjaardag zouden ze kiezen om te delen? Maar niet de 15e, nee, vast niet de 15e.
Na een aantal keren heen en weer waggelen moet ik concluderen dat dit niet de bekende voorweeën zijn, maar echte. Ik kruip terug in mijn warme bed, en besluit nog even te genieten van de sereniteit van dat moment: om eventjes de enige te zijn die weet dat straks mijn dochters worden geboren.
Dan schiet door mijn hoofd: de slagroomtaart! Nee! De slagroomtaart die ik speciaal voor vandaag heb besteld bij de bakker, die ga ik niet kunnen proeven vandaag!
Een half uurtje later maak ik Mark wakker.
‘Ik denk dat het is begonnen.’
Slaperig zegt hij: ‘oh, oke.’ Er valt een pauze. Dan draait hij zich naar me om. ‘Wat, vandáág?’
‘Ja. Jammer van de slagroomtaart, hè?’
Negen uur later liggen ze op mijn borst, twee glibberige warme hoopjes mens. Maartje en Renée. Geboren op 15 december 2021, op hun moeders dertigste verjaardag.
En de taart? Keurig in de koelkast bewaard door mijn schoonvader en de volgende dag extra hard van genoten.
Geen reacties