Bijna vakantie. Ik blader door mijn bullet journal en zie een lijstje met doelen die ik begin van het jaar had opgeschreven: boek afronden, tuin opknappen, zorgverzekering 2020 regelen, vakantiejaarboek maken, Teuns kamer schilderen, mogelijkheden webshop onderzoeken. Terwijl ik doorblader naar mijn planning voor de vakantie kan ik concluderen dat van deze doelen weinig terecht is gekomen. Het boek afronden, dat is bijna gelukt (het fotoboek ook!). Alleen het laatste hoofdstuk en wat puntjes op de i. De rest…. Hmmmm dat was iets te hoog gegrepen vrees ik. En guess what? Het is niet erg.
Een paar maanden geleden had ik een koffiedate met Maaike. Maaike is moeder van drie meiden van vijf jaar en jonger. Ze werkte jarenlang bij een communicatiebureau als accountmanager, maar had ook al jarenlang de wens om het roer om te gooien en binnenhuisarchitect te worden. Maar, als je drie kinderen tussendoor krijgt, waarvan de laatste volkomen ongepland en als verrassing, dan zijn andere dromen najagen soms lastig. Maar kind drie is inmiddels één en Maaike komt langzaam weer uit haar babybubbel. We dronken samen koffie en praatten over het ondernemerschap. Ze vertelde hoe ze een paar jaar geleden besloot naar een coach te gaan. ‘Ik had het gevoel dat ik continu achter de feiten aanliep en tot niets kwam. Ik had handvatten nodig om mezelf een beetje in de hand te houden.’ Die coach vroeg Maaike om een rijtje te maken met vijf dingen die zij belangrijk vond. ‘Ik moest een soort bucketlist maken met dingen die ik echt wilde bereiken in het leven.’ Op deze lijst kwam te staan dat ze een goede moeder en partner wilde zijn. Daarna kwamen familie en vrienden en pas op de vierde of vijfde plek stond haar carrière. Haar coach keek naar het lijstje en zei: ‘Als dit jouw lijstje is dan hoef je helemaal niet teleurgesteld te zijn.’ En hij had ook gezegd: ‘Je moet je niet laten frustreren door dingen die niet je prioriteit zijn. En dat is wel wat je nu doet.’
Terwijl Maaike dit vertelde dacht ik aan alle dingen die ik nog wilde doen. En dacht ik aan wat mijn vriendin Mariëlle me eerder die maand had verteld: dat zij zich richtte op dingen die nu belangrijk waren en dat ze andere zaken op een ‘lijst voor later’ zette.
En toen Maaike mij die middag vertelde over haar coachingstraject en hoe die opmerking van haar coach haar heeft geholpen rust te vinden, vallen er bij mij ook wat kwartjes. Ik liet me inderdaad ook regelmatig frustreren door dingen die eigenlijk geen prioriteit hebben dit jaar. Prioriteiten voor mij dit jaar waren: mijn boek afmaken, zorgen dat de Club van Relaxte Moeders lekker loopt, en zorgen dat wij het als gezin een beetje draaiende houden met al die gekke verre wedstrijden van Keet.
En zo wist ik opeens wat me te wachten stond. Ik veranderde het lijstje met doelen van 2019 in een lijstje van prioriteiten én een ‘lijstje van later’. Naar dat lijstje verhuisden sowieso: tuin opknappen, zorgverzekering bij FBTO checken, kamer van Teun verven en die webshop starten. En daar mijn hoofd het lastig vindt om te stoppen met nieuwe dingen bedenken, groeit dat lijstje van later ook nog steeds. Inmiddels staat er ook op: podcast maken, video’s bedenken met Sanne, laptop laten opschonen.
Op mijn to-do lijst staat nu: bullet journal en laptop dichtklappen en vakantie vieren. Na de vakantie pak ik dat lijstje van later er maar weer eens bij. Misschien kan ik wat dingen naar de andere kolom verschuiven.
Dit blog schreef ik in samenwerking met FBTO.
1 Reactie
[…] klusjes die al een paar jaar op ons ‘lijstje van later‘ stonden komen dankzij tante corona eindelijk van de grond. De tuin is dit voorjaar verbouwd, […]