Mijn moederlijf

Ik draai mezelf een paar keer voor de spiegel en bekijk mijn naakte lijf van de voorkant en de zijkant. Ik pak mijn borsten vast en houd ze op bh-hoogte. Als ik ze loslaat tuimelen ze enthousiast naar beneden.

Ik wist het natuurlijk wel, dat je lichaam tijdens zo’n zwangerschap verandert. Ik kon niet wachten tot mijn buik ging groeien zodat iedereen kon zien dat ik zwanger was. Dat mijn lijf na de bevalling nog steeds zo anders zou zijn, had ik me van tevoren nooit gerealiseerd. Ik was niet zo bezig met hoe je lijf moet herstellen na een bevalling. In al mijn naïviteit dacht ik dat je na een zwangerschap alleen maar wat overtollige kilo’s had en daar maakte ik me eigenlijk niet zo druk om. Sterker nog: ik stoorde me aan alle boeken en sites die er te vinden waren over hoe je zo snel mogelijk je zwangerschapskilo’s kwijtraakt. Alsof dat belangrijk is nadat je een kind op de wereld hebt gezet.

De eerste dagen na de bevalling leek mijn buik op een ingezakte soufflé. Gaat wel weer over, dacht ik. Maar nog steeds kan ik buikdansen door een beetje op een neer te hupsen en mijn bovenbenen zouden niet misstaan onder een Bulgaarse kogelstootser. Ik kan nog zo vrolijk een zak wortels naar binnen knagen of hardlopen tot de zolen van mijn gloednieuwe hardloopschoenen versleten zijn, mijn benen, buik en borsten zijn niet meer hetzelfde en zullen dat nooit meer worden.

Lieve komt de badkamer in. De spiegel die aan de deur hangt en waar ik zojuist mijn lichaam in bestudeerde, draait van me af. Het beeld van mijn mollige moederlijf maakt plaats voor het peuterlijfje van mijn dochter.

Ik kijk naar haar, met de alertheid van een moeder die op ieder moment geconfronteerd kan worden met Zeer Belangrijke Mededelingen als ‘ik heb een snottebel’ of  ‘dit is mijn elleboog.’ Ik kijk naar dit mensje, van wie ik het geluk heb de moeder te zijn. Het meisje dat drie jaar geleden in mijn buik zat en dat ik met zo veel liefde en plezier heb gedragen. Niet alleen mijn buik, benen en borsten zijn gegroeid: mijn hart zal ook nooit meer hetzelfde zijn. Het is groter dan ooit.

Wil je meer lezen over hoe je lichaam verandert? Elsbeth schreef van de week voor Triumph de blog Tietenpraat over de borsten van haar vriendinnen.