Thuisblijfvakantie

Het leek mij wel leuk om tijdens de zeswekendurende vakantie de Efteling te bezoeken, aangezien wij dit jaar niet met de sleurhut richting de Costa del Sol afreisden. Dan zouden mijn kinderen toch nog iets bij te dragen hebben in de vertel-iets-leuks-over-je-vakantie-kring op de eerste schooldag. Hoe sneu zou het zijn als ze zes weken lang niet verder zouden komen dan het grasveld voor ons huis en de plaatselijke ijssalon.

Dus bedacht ik iets leuks. Iets plezierigs. Iets spectaculairs. Iets aangenaams: de Efteling.

De voorpret is de halve pret, en onder dat motto keken mijn kinderen – onder lichte dwang – drie dagen voor vertrek filmpjes over Roodkapje en de zeven dwergen en gingen we een dag voor dé dag naar de supermarkt om samen broodjes, bananen en ander lekker voer te halen. Want ook dat samen voorbereiden leek me leuk.

D-Day: een te vroege wekker en niet op gang krijgende dwarse kleuters. File onderweg en tig plas- en poeppauzes. Een bomvolle parkeerplaats en tien bananenschillen in mijn tas later kom ik al bolderkarrend aan bij de kassa’s. We lopen langs geglazuurde appels, Jokie-knuffels en een in onderhoud staande Trollenkoning. We banen ons een weg door het volle park, verdwalen in het doolhof en sluiten af bij de beloofde watershow waarmee ik mijn kinderen de hele dag al enigszins manipulatief in bedwang hou.

Als ik ‘s avonds eenmaal in mijn bed lig, concludeer ik dat het een leuke dag was.

“Vonden jullie het ook een leuke dag?” vraag ik de volgende ochtend op een manier waarbij er weinig ruimte over blijft voor een nee-antwoord.

“Ja,” zeggen ze.

Nu, een week na de start van het schooljaar, peil ik de inbreng van mijn kinderen tijdens de vertel-iets-leuks-over-je-vakantie-kring. Het leukste van zijn vakantie vond mijnheer “dat wij hebben pickgenickt op het grasveld voor ons huis én toen we poffertjes gingen eten in bad.”

“En de Efteling dan?” vraag ik licht beledigd. Dat was ook wel een beetje leuk.

Tja… wat is eigenlijk de definitie van leuk? En sterker nog, wie bepaald dat?

Het woord ‘pickgenickt’ vind ik in ieder geval écht heel leuk.