Elsbeth is oprichter van deze club, moeder van Keet (18) en Teun (12) en getrouwd met Henno.
‘Ja maar waar vind je zo’n village?’ Ik zit te appen met een vriendin die er doorheen zit. Ik probeerde voorzichtig te opperen dat ze het allemaal niet alleen hoeft te doen. ‘Ja ja it takes a village to raise a child,’ had ze geschreven en dat ze dat in ieder boek over ouderschap las, maar dat ze geen idee had waar ze die village dan vandaan moest halen. Ik snap haar. En denk beschaamd dat ik het inderdaad ook heel makkelijk heb geroepen in mijn eerste boek Relax Mama! Met een leuk plaatje erbij en alles.
Maar wat heb je daaraan, als je alleen thuis zit met je baby of peuter terwijl de rest van de wereld aan het werk is of met eigen sores zit. Dat hele ‘it-takes-a-village-to-raise-a-child-principe’ is tegenwoordig veel minder vanzelfsprekend dan het vroeger was. Toen het voor veel gezinnen een stuk gewoner was je bij elkaar in de buurt te wonen en elkaar te helpen.
Die kneuterige tijd van vroeger had ook voordelen
Bij de meesten van ons is dat nu toch anders. We werken beiden buitenshuis, de kinderen zijn minder tijd thuis en vrienden wonen vaker verder weg. Ons leven van nu is sneller en op vele vlakken misschien spannender, maar toch, die kneuterige tijd van vroeger, die had ook voordelen.
Voor je eigen (sociale) leven en dat van je kinderen kan het helpen om een paar van die voordelen van toen in te bouwen in je huidige bestaan. Het is de moeite waard om een nieuwe village te bouwen in je leven. Want trust me het leven wordt écht een stuk makkelijker als je soms een auto van de buurman kunt lenen, als je de babyfoon een halfuurtje bij een vriendin kunt stallen of als er iemand een boodschapje voor je mee kan nemen als jij vast zit met je baby.
Maar hoe dan?
Schreef ik in Relax Mama! alleen nog dát je een dorp nodig hebt, in een volgend boek -over de sociale ontwikkeling van je kinderen – dat ik samen met opvoedkundige Eva Bronsveld schreef, doken we in het onderwerp ‘een nieuw netwerk opbouwen’. Hoe doe je dat als je in de kleintjes zit? Misschien heb je wat aan deze acht tips om meer mensen met kinderen te leren kennen.
- Kijk of er andere ouders in je buurt zijn met kinderen in dezelfde leeftijd en spreek ze aan in de speeltuin, het park of op straat.
- Zoek regelmatig plekken op waar andere kinderen spelen, zodat de kinderen die daar vaker komen elkaar leren kennen.
- Kijk of je contacten van de zwangerschapsgym kunt aanhalen.
- Zoek met je dreumes of peuter een hobby als peuterzwemmen, muziek op schoot of peutergym en strik die ene leuke vader of moeder en zijn of haar kind voor een speeldate.
- Neem het initiatief om een groeps-app met de ouders van het kinderdagverblijf aan te maken, zodat daar initiatieven genomen kunnen worden om samen iets te gaan doen.
- Heb je mensen in je omgeving met kinderen van een beetje dezelfde leeftijd gevonden, ruil dan af en toe kinderen om. Laat de oudste twee bijvoorbeeld bij elkaar spelen terwijl de kleuter en de dreumes bij je vrienden thuis zijn.
- Laat andere kinderen bij jou spelen, zodat die andere vader of moeder een middagje ‘vrij’ heeft.
- Maak het je kind in de speeltuin makkelijker om contact te maken door zelf tegen een kindje te gaan kletsen.
En dan nog hulp durven vragen…
En als je dan mensen om je heen hebt, durf je ze dan ook dingen te vragen? Uit onderzoek blijkt dat 67% van de ouders zich snel tot last voelt en daardoor geen hulp vraagt. Maar let op! Hier maken we een denkfout. Wat blijkt namelijk ook? Mensen vinden het fijn om te helpen! Niet gek, want vragen is laten zien dat je iemand vertrouwt. Het is een vorm van samenwerken. Het is je kwetsbaar opstellen. De oma die op jouw dochter mag passen krijgt meer verbondenheid met jou en je leven als je haar toestaat voor je te zorgen. De buurvrouw die jou haar auto uitleent, durft de volgende keer ook iets aan jou te vragen. Je vangt elkaar op. Anderen niet tot last willen zijn klinkt nobel en aardig, maar is hulp vragen niet eigenlijk nog veel aardiger? Met elke uitwisseling van hulp zorg je voor wat meer connectie in je leven, iets meer zachtheid en meer verdraagzaamheid. En voor… meer relaxtheid!
Kun je wel wat hulp gebruiken bij hulp vragen? Samen met de Gezonde Generatie organiseer ik 8 december een webinar waarin dat uitgebreid aan bod komt! Check de info hieronder!
Doe mee met het gratis webinar: Relaxed de eerste 1.000 dagen door
Wist je dat maar liefst 91% van de ouders het ouderschap best pittig vindt? We ervaren het allemaal: het ene moment is het oergezellig met z’n allen en kijk je verliefd naar je schattige baby of koddige dreumes, het andere moment wens je dat je alleen in een hutje op de hei zit. Of dat je het juist even niet alleen hoeft te doen. In december organiseren we in samenwerking met de Gezonde Generatie het gratis webinar Relaxed de eerste 1.000 dagen door, met daarin ook uitgebreid aandacht voor die village. Voor moeders én voor vaders!
Een webinar met de 101 tips en inzichten uit de boeken Relax Mama, Love Mama en Mom You Can van Elsbeth Teeling en met de vaderlijke inzichten van Willem Bisseling die het boek Vader op komst schreef. Met hun tips kun je de hele wereld aan. Willem en Elsbeth gaan met humor, relativeringsvermogen én kennis in op het ouderschap en bespreken hoe het je wel kan lukken alle ballen in de lucht te houden. Lees hier meer over het webinar.
1 Reactie
Allemaal gedaan en er is veel gebruik van gemaakt maar reciprociteit dwing je niet af. Uiteindelijk gestopt met werken met alle commentaar van werkelijk iedereen. Waarom? Omdat opa en oma recht hebben op eigen leven , wat ook zo is. Andere oma ernstig ziek dus mantelzorg verwacht en nodig heeft. Ouders van school en vrienden wel graag gebruik van je maken maar wanneer jij hulp nodig hebt, omdat je partner in het buitenland zit bijvoorbeeld, net even niet kunnen. Ieder voor zich is het gewoon en misschien tijd dat jonge moeders elkaar niet meer wijs maken dat het ook anders kan. Dat maakt namelijk dat moeders zich het ook nog eens gaan aantrekken dat anderen zonder blikken of blozen gebruik van ze maken en dat ze zichzelf aanrekenen dat niemand ze wil helpen.