Nieuwe blogger alert! Hannah is moeder van Lara (12 jaar) en Luna (9 jaar). Samen met haar man Joren probeert ze de omslag van de (ver)zorgende ouder naar hard core opvoeden te maken en dat valt niet altijd mee. Vanaf nu mogen wij meelezen met hun struggles én successen.
‘Nee, we spelen niet online, dan moet je betalen en je weet ook niet zeker met wie je speelt. Iemand kan zeggen dat ie een kindje is, maar dan kan die eigenlijk dertig zijn bijvoorbeeld,’ legt Luna geduldig uit aan tante Janny. Al tien minuten leidt Luna tante Janny rond in haar Minecraft-wereld vanaf de bank. Ze was een stuk sneller klaar bij de rondleiding in haar eigen kamer.
‘Oh, wat slim Luna, jij weet dat allemaal al,’ zegt Janny bewonderend. Ik glimlach bij de aanblik van hun achterhoofden. Gelukkig is er toch wat blijven hangen van de items uit het Jeugdjournaal en ons ‘social media-familieoverleg’.
Ik vind het lastig, de switch van (ver)zorgen naar opvoeden.
Ik vind het lastig, deze fase van impopulaire beslissingen, de switch van (ver)zorgen naar opvoeden. Om als ouder en kind je weg te vinden in de digitale wereld voelt alsof we ons begeven op de steeds van richting veranderende trappen binnen de verdiepingen van Zweinstein.
Lange tijd was een boterham verkeerd in stukjes snijden mijn meest serieuze halsmisdaad. Nu krijg ik rollende ogen, een snauw, of zelfs slaande deuren als ik met fonkelende ogen sis dat ze die telefoon nú moeten wegleggen of hij is van mij de rest van de dag!
Lastig ook, want iedere ouder doet het thuis net weer anders (‘Kelly mag zo lang gamen als ze wil’ of ‘Ik ben de enige die nog niet op social media zit’), en wat thuis mag, mag op school niet of andersom. Zo had Lara weken gezeurd om CapCut, een of andere video-app. Na onderzoek besloten wij dat deze Chinese app niet aan onze standaarden van dataveiligheid voldoet. Tot de school ons verzocht om de app vóór de Londenreis op hun telefoon te installeren; ‘ze hebben het nodig voor opdrachten.’ Het triomfantelijke hoofd van die tiener toen ik dat aan tafel vertelde.
Binnen een paar maanden had ze een tweede Spotify-account aangemaakt
En hadden we nét de afspraken gemaakt over telefoongebruik en schermtijd thuis, kwam daar de curveball van rechts: een chromebook voor de middelbare. Zonder richtlijnen, met onbeveiligde toegang tot internet, alle social media apps vrij te installeren, Spotify, Youtube, alles. Dus: Hoestajeweeropnul.nl. Binnen een paar maanden had ze een tweede Spotify-account aangemaakt met haar schoolaccount (wij betalen voor een familieaccount mét haar eigen account en playlists), ontving ze een aanmaningsmail dat ze een ‘per ongeluk afgesloten’ abonnement moest betalen en had ze een Pinterest-account aangemaakt via de browser, daar moet je dertien voor zijn dus dat kon niet op haar telefoon.
En pas vond ik haar ‘lerend voor wiskunde’ met een boek voor zich, Chromebook met Spotify aan én een spelletje open terwijl ze in een groepscall zat via Whatsapp op haar telefoon!
Dat opvoeden dus; hoe dan? Bannen is niet het antwoord want hoe leer je er dan je weg in te vinden? En bovendien brengt het digitale ons ook leuke, leerzame en handige dingen.
Wij gaan nu voor in gesprek blijven, (her)onderhandelen, afspraken en monitoren. En af en toe een clusterf*ck wegpoetsen. En ik hou deze woorden maar in mijn achterhoofd: ‘Your job is to keep them safe, not to keep them happy.’ Van de geweldige Dr. Becky. Die ik zelf op Instagram volg.
Geen reacties