Grapjes maken

Organiseren, plannen, het overzicht bewaren en geduldig blijven: mijn kwaliteiten zijn het niet. Ik raak in paniek als ik spaghetti met rode saus zou maken en er alleen macaroni in de kast ligt, ik moet in een boterhamzakje ademen als mijn lief appt dat hij een kwartiertje later is en ik moet altijd even hard in de bezemkast gillen als de derde beker melk is omgevallen.

Gelukkig leer ik iedere dag bij en heb ik altijd mijn troef ter beschikking: grapjes maken. Er is bij mij sprake van een omgekeerd evenredig verband: des te ongemakkelijker de situatie, des te meer grapjes ik maak. Het liefst doe ik zelfs op een begrafenis niet anders en het is me niet snel te grof. Het helpt me om met de situatie om te gaan. Al heb ik ook geleerd dat ik mijn publiek zorgvuldig moet kiezen. Want niet iedereen zit altijd te wachten op mijn grapjes.

Nu leek mij dit een perfecte ouderschapsvaardigheid. Grapjes kunnen helpend zijn als je als consequente ouder een bokkepruikerige peuter tegenover je hebt staan. Als je kind een overrijpe tomaat op de grond laat pletsen, is het fijn als je ‘nou ja, hebben we per ongeluk valtomaten gekocht!’ kunt roepen en er zelf één achteraan kunt gooien. Of als je kind haar sokken weigert aan te trekken ze dan aan je eigen oren te hangen en met een gekke bek haar kant op kijken. Jaja, ik ben me er één. Peuterhumor is wel aan mij besteed.

Alleen, mijn dochter heeft geen kaartje gekocht voor de Grote Sanne Show.
“Ik vind het niet zo leuk dat jij steeds zo veel grapjes maakt.”
“Eh…”
“Soms vind ik het wel leuk hoor, maar soms ook niet.”
Daar sta je dan met je humor. Ik dacht dat ik pas in de puberteit de mond gesnoerd zou worden.

We zitten aan tafel, we nemen de dag door en ik licht alvast een tipje van de sluier voor morgen.
“Morgen gaan we naar opa en oma!” zeg ik vrolijk.
Pepijn kijkt mij aan met zijn pretoogjes.
“Huh? Naar opa en broccoli?” zegt hij overdreven verbaasd. Daarna moet hij keihard lachen om zijn eigen grapje. Ik ook.
Vervolgens buitelen de opa en groente-combinaties over elkaar heen. Opa en bloemkool? Weer lachen. Opa en sla? Weer lachen. Mijn lief en Lieve kijken ons verbaasd aan.
Ik heb mijn medestander gevonden.