Leer

Er altijd voor je kind zijn. Kan dat?

Een goeie, stevige band met je kind hebben, een band waarin het vanzelfsprekend  is dat hij of zij altijd naar jou toekomt als er iets. Niet alleen voor een troostkus als hij gevallen is, maar ook als hij of zij in de bloei van de pubertijd iets stoms heeft gedaan (want ja, dat gaat gebeuren). Een band waarin je kind zich altijd veilig en geliefd voelt dus. Dat lijkt een no brainer, dat willen we allemaal. Maar hoe zorg je voor zo’n band? Anke volgde er lezingen over en las een boek. 

“De meest overschatte woorden in opvoeding zijn ‘ik hou van jou’ en de meest onderschatte woorden zijn ‘ik verlaat je niet’.” Dit zei ontwikkelingspsycholoog Steven Pont tijdens een lezing waar ik nog niet zo lang geleden bij aanwezig mocht zijn. Zijn lezing maakte diepe indruk op mij en vooral deze woorden bleven hangen. Hij legt uit hoe belangrijk het is voor kinderen erop te kunnen vertrouwen dat hun ouders er altijd voor ze zullen zijn, ook als het leven (even) moeilijk is. “Die veiligheid en daarmee een gezonde hechtingsrelatie is het allerbelangrijkste,” stelt hij.

Er altijd voor ze zijn? denk ik. “Dat geeft wel wat prestatiedruk,” zeg ik tegen de dame die naast mij zit.  Ze knikt vriendelijk maar deelt mijn gevoel geloof ik niet erg. Toch houdt het mij bezig. Als werkende moeder voel ik mij aangesproken, maar los daarvan: ik kan ziek worden of erger… dus ‘ik verlaat je niet’ dat kan je toch helemaal niet beloven?!

In mijn opleiding heb ik wel het een en ander geleerd over het belang van de band met je kind. Ik dénk te weten hoe dat dan in de praktijk moet, maar wil mij er door de woorden van Steven Pont toch nog meer in verdiepen. Daarom ga ik op zoek naar een boek dat me verder kan helpen. “Hoe dóe je dat dan, je kind veiligheid en een gezonde hechtingsrelatie geven door het ‘niet te verlaten’?”

Ik kom uit bij het boek Alles Kids van Joriene de Vos. ‘In verbinding met je kind vanaf het allereerste begin’ luidt de ondertitel. Ze legt kort uit wat hechting is en welke dingen je kan doen om te werken aan hechting. Het gaat om:

  • Met aandacht aanwezig zijn bij je kind (dus telefoon op stil of -beter nog- helemaal weg).
  • Betrokken zijn en blijven bij wat je kind allemaal meemaakt en begrip hebben voor zijn emoties (ook als hij een drama maakt omdat ie niet nóg een Kitkat mag en jij denkt ‘stel je niet zo aan’).
  • Structuur en duidelijkheid bieden, ook als er dingen -gaan- gebeuren die niet leuk zijn.
  • Je kind laten merken dat hij altijd met zijn zorgen en vragen bij je mag komen.

Ze gaat uitgebreid in op elke leeftijdsfase en in het kort vertelt ze wat je kan doen in bijzondere omstandigheden zoals (echt)scheiding, ziekenhuisopnames en overlijden. Vooral de uitgebreide beschrijving per levensfase helpt mij verder.

Het is volkomen logisch dat je zelf ook je geduld verliest

Hier komen vooral ook de lastige situaties aan bod. Bijvoorbeeld bij boosheid en driftbuien van peuters. Ze legt op een prettige manier uit dat het volkomen logisch is dat je in zo’n situatie zelf ook je geduld verliest (toch wel fijn om nog een keer te lezen!). Maar ze legt ook helder uit dat peuters hun eigen emoties nog niet begrijpen, laat staan onder controle hebben.

Door haar uitleg en voorbeelden krijg ik meer begrip voor het in mijn ogen lastige gedrag van mijn kind. Ik realiseer mij tijdens het lezen dat de driftbuien en grote ‘dramascenes’ die Sieger af en toe heeft, vaker voorkomen als ik het druk heb met mijzelf. Mijn aandacht richt zich dan meer naar binnen en dat merkt hij. Op zo’n moment ben ik natuurlijk ook sneller geïrriteerd. Nu ik dit heb gelezen lukt het mij beter om zijn driftbui meer te zien als een vraag ‘mama richt je aandacht eens écht op mij.’ En als ik dat dan doe, gaat het snel weer beter.

Het gaat er dus over dat je je kind niet afwijst om zijn gedrag. Een kind met een driftbui alleen op de gang zetten of zelf boos weglopen, werkt averechts. Wat juist wel helpt is om op dat moment bij hem of haar te blijven en woorden te geven aan zijn gevoelens (omdat hij dat zelf nog niet kan). Dát draagt volgens Joriene bij aan een band die zorgt voor een veilig en geborgen gevoel. Ik begin Steven Pont steeds beter te begrijpen. ‘Je kinderen niet verlaten’ gaat dus helemaal niet letterlijk over als ouder (veel) weg zijn voor je werk of anderszins.

Stevens woorden liggen inmiddels een stuk minder zwaar op mijn gemoed.

Alles kids

Het boek alles kids is geschreven door psycholoog Joriene de Vos. Haar missie is ouders bekender te maken met wat een kind werkelijk nodig heeft om zich optimaal te kunnen ontwikkelen. Alles kids helpt je door de verschillende leeftijdsfasen heen te voelen en te begrijpen wat de specifieke behoeften van je kind zijn en hoe je die op een natuurlijke manier kunt vervullen. Ook worden handvatten aangereikt voor als het even niet gaat zoals je graag zou willen. Zo kun je dit boek inzetten om een stevige verbinding met je kind te laten ontstaan en te behouden. He boek kost €22,50 en is onder andere hier te koop.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

1 Reactie

  • Reageer Sabrina 31 oktober 2019 at 16:13

    Wat als je dat zelf niet kan. Woorden geven aan gevoelens of zijn gevoelens? Of erger wat als niet zeker weet wat hij juist voelt of twijfelt of bang bent eerder jou gevoel op hem te projecteren, je eigen kind gevoelens dan.
    Ik ben zelf een onzekere mama, heb als kind weinig hechtibg gehad met mijn ouders. Ik wil het helemaal anders doen, maar zonder de kennis of het voorbeeld is dat erg moeilijk.

  • Laat je reactie achter