Michelle is getrouwd met Marcel en moeder van Nova (4) en Amber (9).
Bij de derde supermarkt was het raak, waarna een blij meisje naar de auto liep waar we een filmpje op zouden nemen van het proefproces. Met mij als volgzame cameravrouw in haar kielzog.
Al dagen had mijn negenjarige dochter het over zogenaamde ‘Blue Takis’: blauwgekleurde -kennelijk superhete-chips. Op ‘snep’ bleken kinderen filmpjes te plaatsen terwijl ze die blauwe ellende probeerden. Nu ben ik niet dol op dergelijke challenges (je hoort daar soms van die enge dingen over), dus ik wilde er bovenop zitten. Vooral ook omdat ze tegenwoordig zakgeld heeft en samen met haar vriendinnen in het winkelcentrum allerlei meuk voor een paar euro bij de Action koopt. Dus voordat ze zelfstandig veel te hete chips zou kopen en uitproberen, besloot ik me er iets meer mee te gaan bemoeien. Al was het maar om die rare blauwe chips uit haar systeem te krijgen.
Eigenlijk hoop ik zo ook een voorsprong te nemen op de tijd dat ze met serieuzere dingen in aanraking komt. Niet dat ik dan met haar ga vapen, maar ik wil me wel blijven verplaatsen in haar belevingswereld en haar laten zien dat ze alles met me kan bespreken in een wereld die soms zo raar kan zijn. In de hoop dat ze altijd naar huis zal komen bij problemen en daar kan rekenen op ons warme nest.
Met veel theater suggereert ze dat het bizar heet is
‘Hallo, ik ga vandaag Blue Takis eten,’ zegt ze als een volleerd influencer in de camera, waarna ze een hapje neemt en met veel theater suggereert dat het bizar heet is.
‘Laat mij eens proeven,’ vraag ik waarna ze me een met blauw poeder bedekt chipje overhandigt. Ik vind het pittig, maar heb wel eens pittiger geproefd.
Nadat Amber een slokje heeft genomen van het blikje dat ik in het kader van een noodgeval heb gekocht kijkt ze lachend in de camera.
‘Lekker,’ zegt ze en steekt een duim in de lucht.
Ze presenteert zich als een echte TikTok-meid en is ineens veel groter dan de negen jaar die ze volgens haar paspoort is. Het vertedert me ergens.
Na afloop stuur ik haar het filmpje en we rijden naar huis.
‘Heb je het filmpje nog doorgestuurd naar je vriendinnen?’ vraag ik een paar dagen later.
‘Nee, dat ben ik vergeten,’ zegt ze achteloos.
Mooi, die vieze blauwe chips zijn uit haar systeem. Hopelijk gaat het op haar zestiende ook zo makkelijk…
Geen reacties