Keet gaat na de vakantie naar de brugklas en opeens mis ik de V&D. Toen de winkelketen dit jaar haar deuren sloot, voelde ik daar niets bij. Ook in de maanden daarna heb ik het verstofte warenhuis niet één keer gemist. Maar nu was het daar. Het gapende gat. Het gapende gat dat de ‘Back to school schoolcampus’ van V&D achterlaat.
Het lijkt zo kort geleden dat ik zelf met rode wangen en vlinders in mijn buik mijn nieuwe schoolspullen stond uit te zoeken op de bovenste verdieping van de campus. Welke agenda zou ik dit jaar kiezen? Welk kaftpapier en welke schriften zouden het beste onderstrepen wie ik op dat moment was, of wilde zijn? Wat ging er in mijn hoofd om toen ik de schriften met geairbrushte vrouwenhoofden met gigantische roze strikken op hun hoofd uitkoos?
‘Op de Steenweg zit nu een speciale winkel met alleen maar schoolspullen,’ zegt de gesoigneerde grijze dame met keurig gestifte lippen bij de kassa van de Bijenkorf, als Keet en ik vragen naar de schoolspullen. Ook de Bijenkorf is nu blijkbaar niet meer de plek waar je naar toe gaat om het schooljaar goed af te trappen.
Een paar minuten later lopen we door de special pop-up winkel op de Steenweg. Mijn vingers glijden over de South Park-agenda, de stapel van Rumag, Ajax, PSV, Fokke en Sukke, Waar is Wally en Loesje. Mijn dochter van bijna twaalf gaat na de zomer naar de middelbare en ik bevind mij op ‘memory lane.’
Keet pakt de agenda met de lachende drol: ‘Deze vindt jij zeker leuk hè mam.’ Ik ben terug in 2016. Probeerde ik in de jaren ‘80 mijn imago nog te ondersteunen met een O’Neill-agenda (met hoog opgesneden badpak) of een compleet bestickerde Veronica-agenda, op dit moment vindt mijn bijna puberdochter de lachende drol blijkbaar het beste bij mij passen. Gelukkig ben ik niet degene die na de vakantie naar de brugklas gaat.
Geen reacties