Samen met Eva Bronsveld schreef ik het boek Maakt me niet uit wie er begon. In dat boek kun je lezen hoe je het beste kunt handelen bij ruzies in huis, wat je doet bij dagelijkse fitties en hoe je je kind leert het bij te leggen. Toen we dat boek schreven kregen we al aardig wat vragen binnen over het onderwerp ruziënde kinderen. Ik heb Eva zo ver gekregen om alvast een paar vragen te beantwoorden. Misschien heb je er ook wat aan! Zoals deze vraag van Maaike, die soms met het handen in het haar zit bij haar dochters van 6 en 8 jaar.
Maaike: Hoe los ik een ruzie tussen mijn dochters op als ik niet weet wie begonnen is en wie gelijk heeft?
Eva: “Dit kun je het best doen door je als mediator op te stellen in plaats van als rechter of politieagent. Een mediator helpt partijen om hun emoties te uiten en hun belangen te verwoorden en begeleidt ze vervolgens bij het proces waarin ze samen een oplossing bedenken. Door je kinderen te leren hoe ze zelf verantwoordelijkheid kunnen nemen voor het oplossen van hun ruzie, is het helemaal niet belangrijk dat jij weet wie er begon.”
Grijp niet te vlug in
“Grijp om te beginnen niet te vlug in en geef ze liefst ook even de kans om het zonder jouw hulp op te lossen. Het mag best even botsen tussen de kinderen. Ruzie maken is een heel leerzame activiteit voor kinderen. Ze leren hun eigen grenzen én die van de ander beter kennen, ze oefenen met opkomen voor zichzelf en ze leren rekening houden met anderen.”
Geef hulp als ze er zelf niet uitkomen
“Op het moment dat je merkt dat je kinderen er echt zelf niet uitkomen kun je je hulp aanbieden. De manier waarop je dat doet maakt al veel verschil. Zeg je iets als ‘Hou toch eens op met dat geruzie de hele tijd’ dan is de toon gelijk gezet. Het werkt vaak effectiever als je de situatie normaliseert en je vervolgens richt op oplossingen. ‘Oei, volgens mij komen jullie er even niet uit samen. Dat kan gebeuren. Zal ik jullie meehelpen bij het bedenken van een oplossing?’”
Luister eerst naar de emoties
“De kans is groot dat er nog veel emoties spelen en de kinderen van alles roepen over wat die ander verkeerd heeft gedaan in hun ogen. In dat geval erken je liefst eerst de emoties zonder op zoek te gaan naar de oorzaak of de schuldige. Luister aandachtig naar wat ze vertellen en vat beide verhalen samen zonder de schuld bij iemand neer te leggen. Als de emoties een beetje zijn gezakt kun je vragen of de kinderen weten wat ze nodig hebben om samen verder te kunnen: ‘Poe, dat viel niet mee hé jongens? Gaat het weer een beetje? Zullen we eens nadenken over een oplossing?’ In het begin is het misschien nodig dat je zelf met suggesties komt maar de kinderen zullen steeds beter in staat zijn om zelf iets te bedenken. Totdat jij op een dag helemaal niet meer nodig bent en zij hun ruzie oplossen terwijl jij je krantje leest. Hoe mooi is dat?”
Meer leren hierover?
Ik hoop dat dit antwoord van Eva je al wat helpt. Maar je kinderen helpen bij leren ruzie maken kan gewoon lastig zijn. Het is best logisch als je dat niet gelijk als een pro in de vingers hebt. Wil je er wel meer over leren? Eva kan hier heel goed en veel uitgebreider over vertellen.
Daarom organiseerden we op 13 mei een webinar hierover. Heb je het webinar gemist, maar gun je je kinderen wel een betere band en minder ruzie? Kijk dan naar de opnames van het webinar. Die kun je aanschaffen via deze link! Het webinar kost €14,95.
Geen reacties