Losse handjes? Eva weet raad

Samen met Eva Bronsveld schreef ik het boek Maakt me niet uit wie er begon. In dat boek kun je lezen hoe je het beste kunt handelen bij ruzies in huis, wat je doet bij dagelijkse fitties en hoe je je kind leert het bij te leggen. Toen we dat boek schreven kregen we al aardig wat vragen binnen over het onderwerp ruziënde kinderen. Ik heb Eva zo ver gekregen om alvast een paar vragen te beantwoorden. Misschien heb je er ook wat aan! Zoals deze vraag van Jantine, wiens dochter er soms op los slaat.

Jantine: Mijn dochter van zes maakt wel eens ruzie met haar tweelingbroers van drie, die haar plagen of na-apen. Ze wordt dan heel boos en slaat hen. Hoe vermijd ik dit?

Eva: “Als kinderen slaan, gebeurt dat vaak doordat ze zich machteloos voelen. In het geval van je dochter kan ik me dit goed voorstellen. Twee van die broertjes die haar voor de gek houden en waarschijnlijk niet stoppen als ze het rustig aangeeft maar gewoon net zolang doorgaan tot de grens bereikt is waarop je dochter ontploft.”

Leer ze grenzen aangeven en respecteren

“Tegelijkertijd kunnen die broertjes er natuurlijk ook niks aan doen, want die zijn nog te klein om te snappen welk effect hun gedrag heeft. Alle drie de kinderen hebben dus je hulp nodig bij dit probleem. Je dochter moet leren hoe ze haar grenzen kan aangeven zonder iemand pijn te doen en je zoontjes hoe ze die grenzen kunnen respecteren.”

Boos worden kan averechts werken

“Boos worden of streng reageren werkt in dit soort situaties averechts. Wat je dochter zou kunnen helpen, is samen met haar een plan bedenken. Wat kan ze zeggen of doen als haar broertjes over haar grenzen heen gaan? Voor jonge kinderen is het fijn om het te oefenen. Jij kan haar dan zogenaamd plagen en zij kan reageren op de manier die jullie hebben bedacht.”

Bied je hulp aan

“Laat haar weten dat als het niet lukt om de broertjes te laten stoppen ze jouw hulp kan inschakelen. Dit betekent wel dat je een tijdje beschikbaar moet zijn daarvoor. Het helpt enorm als je een tijdje vlak voor het moment dat ze normaal zou gaan slaan, zegt; ‘Ppfft, wat is dit moeilijk hé, als iemand doorgaat terwijl je je grens aangeeft.’

En dan kun je aan de slag met de broertjes. ‘Kijk eens, jullie zus vindt het écht niet fijn wat jullie doen en ze geeft duidelijk haar grens aan. In dit huis respecteren we elkaars grenzen.’ Voor kinderen van drie zal dit vaak nog geen reden zijn om er gewoon mee te stoppen en iets anders te gaan doen. Ze hebben meestal nog een extra zetje nodig om los te komen van de situatie. Je kunt ze dan een alternatief bieden. ‘Zullen we samen even een spelletje doen met zijn viertjes of willen jullie liever met z’n tweetjes in de tuin spelen?’  Als je dit een poosje doet leren je zoontjes vanzelf respect hebben voor grenzen van anderen en hoeft je dochter niet meer te slaan uit machteloosheid.”

Meer leren hierover?

Ik hoop dat dit antwoord van Eva je al wat helpt. Maar je kinderen helpen bij leren ruzie maken kan gewoon lastig zijn. Het is best logisch als je dat niet gelijk als een pro in de vingers hebt. Wil je er wel meer over leren? Eva kan hier heel goed en veel uitgebreider over vertellen.

Daarom organiseerden we op 13 mei een webinar hierover. Heb je het webinar gemist, maar gun je je kinderen wel een betere band en minder ruzie? Kijk dan naar de opnames van het webinar. Die kun je aanschaffen via deze link! Het webinar kost €14,95.