Marloes is moeder van Willem (7 jaar) en Guusje (4 jaar) en blogt over haar rommelige en drukke leven.
‘Ik heb een filmpje gezien voor kinderen in groep 6 en ik werd er helemaal ongemakkelijk van’, ik heb net een enorme hap van mijn broodje genomen en kijk mijn vriendin vragend aan. ‘Ja, van die Lentekriebels weetjewel!’ Oh, de week van de Lentekriebels, ja dat weet ik wel. ‘Het schijnt dat ze kinderen leren hoe ze zogenaamd veilig porno kunnen kijken en naaktfoto’s kunnen maken.’ Met een mond vol tanden en brood staar ik haar lang aan. ‘Sewieus, gewoof je daw?! Waaw haaw je die onviv vandaaw?’
Terwijl ik een laatste restje brood wegslik, moet ik mezelf inhouden om mijn vriendin niet even goed door elkaar te schudden. ‘Dat het thema van de week van de Lentekriebels dit jaar weerbaar online is, betekent natuurlijk niet dat leerkrachten kinderen gaan aansporen om porno te bekijken!’ En in een relaas van een kleine vijf minuten leg ik haar uit wat er dan wél geleerd wordt. Zoals: wat kun je doen als iemand in een chat iets van je vraagt waar je je niet prettig bij voelt, of hoe je gebruik je social media? Maar ook: wat kun je doen als je wél blootfoto’s tegenkomt?
Als een kind vraagt waar baby’s vandaan komen, schieten we massaal in de kramp
De week van de Lentekriebels bestaat al zo’n 18 jaar en pas de laatste 3-4 jaar is er enorm veel ophef over deze projectweek waarin weerbaarheid, seksualiteit en relaties centraal staan. Een klein groepje oproerkraaiers is bang dat basisschoolkinderen massaal in de bosjes gaan liggen seksen als er een open gesprek gevoerd wordt op school over seksualiteit. Maar *newsflash* uit onderzoek blijkt juist het tegendeel.
‘Weet je wat nou zo jammer is’, ga ik verder als ik eindelijk het hele enorme broodje achter mijn kiezen heb, ‘als een kind vraagt waarom je hart klopt, dan leggen we dat met alle liefde uit. Maar als datzelfde kind vraagt waar een baby vandaan komt, schieten we massaal in de kramp en durven we nauwelijks te zeggen dat die meestal door de vagina naar buiten wordt geperst. Sterker nog, we durven een vulva niet eens bij de naam te noemen maar vertellen meisjes dat ze een foef, spleetje, puni of doos hebben!’
Bij mijn vriendin lijkt een klein kwartje te vallen. ‘Maar is dat voor bijvoorbeeld een kleuter niet een beetje teveel informatie?’ Langzaam sta ik op om mijn jas te pakken. ‘Tegen een vierjarige begin je toch ook niet over de aorta of de verschillende hartkamers en -kleppen? Een kind krijgt de informatie die hij aankan, óók tijdens de week van de Lentekriebels.’
Even later staan we buiten in het eerste lentezonnetje van het jaar. Ik geef mijn vriendin een kus op haar wang en druk haar op het hart dat ze de negatieve berichten naast zich neer moet leggen. ‘Kijk, die gaat een nestje bouwen’, ik wijs naar een meerkoet met een tak in zijn snavel, ‘de lentekriebels zijn begonnen!’
Geen reacties