Lees

Kinderfeestje

Nannette is moeder van een eigenwijze kleuter, van een blakende baby van een jaar, en schreef na haar miskramen het boek Je kan tenminste zwanger worden. Vandaag een blog over haar kleuter. Of eigenlijk: over zichzelf.

Dit is mijn laatste kans om een jeugdtrauma te voorkomen. Ik moet naar de Action. Nu. De winkel gaat over elf minuten dicht.
De uitnodigingen voor mijn dochters kinderfeestje liggen klaar. Ze moeten morgen in de klas worden uitgedeeld, anders wordt het te kort dag.

Een week geleden kwam mijn dochter met haar vader thuis, ze hadden dertien kaarten gekocht om te gebruiken als uitnodiging voor haar kinderfeestje. Eén voor elke klasgenoot. Kaarten met ballonnen en slingers en ‘Happy Birthday’ en een enkele met ‘Welcome little one’, want ‘daar staat zo’n mooie ooievaar op,’ aldus de dochter. Twaalf van de dertien kaarten hebben iets bijzonders: je kan er geluid mee opnemen dat automatisch afspeelt als je de kaart open slaat. Je kan bijvoorbeeld inspreken: Hoi! Wil je op mijn feestje komen?’ Twaalf supersonische inspreekkaarten en één doodgewone, kartonnen kaart. Wie van haar dertien klasgenoten zou de ongelukkige zijn die de saaie kaart krijgt?

Ik had direct medelijden met Isa en Anne

Mijn dochter zag het probleem niet. ‘Och, die kan wel naar Isa…’
‘Is het dan voor haar niet jammer?’ vroeg ik.
‘Oh, aan Anne, dat kan ook.’
Ik had direct medelijden met Isa en Anne. Ik wist meteen hoe ze in de groep liggen. Ik was ooit Isa en Anne.

Daarom ren ik nu in het donker mijn huis uit. Ik spring in mijn auto en race naar de dichtstbijzijnde Action. Ik moet absoluut een DécoTime wenskaart met opnamefunctie kopen. Bij de winkel aangekomen sprint ik naar de ingang. Die blijft dicht. Ik check snel mijn telefoon: niet dit filiaal, maar dat aan de andere kant van de stad is nog open. Tenminste, de komende acht minuten. Het is vijf minuten rijden. Ik geef gas en ga ervoor.

Ik weet niet meer in welke groep ik zat, ik weet niet meer welke juf het was, ik weet niet meer waarom ze erover begon, maar ik weet nog precies hoe ik me voelde nadat ze in de klas had gevraagd: ‘Wie van jullie wordt er niet zo vaak op een verjaardagsfeestje uitgenodigd?’ Koud. Alsof m’n keel dichtgeknepen werd. Verdrietig. Het besef. Ik mag mijn hand opsteken. De schaamte. Het besluit. Ik ga echt mijn hand niet opsteken.

Twee minuten voor sluitingstijd kom ik aan bij de winkel. ‘Dit gaat lukken,’ zeg ik tegen mezelf. Ik loop langs lege canvassen, markeerstiften, sorteerbakjes. Ik zie nergens verjaardagskaarten. Geen supersonische… zelfs geen gewone. De tijd raakt op, ik moet nú weten waar ze liggen. Stress. Paniek. Ik zoek, ik zoek, ik zoek. Ik vind… een vakkenvuller. Die weten alles! Ik vraag het haar!

Jij weet niks! Ze zijn er wel!

‘Als we ze hebben liggen ze aan de andere kant van de winkel bij de feestartikelen, maar ik denk dat ze er niet meer zijn.’
Jij weet niks! Ze zijn er wel! Ik loop zo snel mogelijk naar de slingers, toeters, ballonnen, en… kaarten. Heel veel kaarten. En tussen al die kaarten… De DécoTime wenskaart met opnamefunctie.
Gelukkig was er destijds af en toe een jarig klasgenootje dat van haar ouders alle meisjes van de klas mocht uitnodigen. Waardoor ik soms wel mee kon doen met cake versieren, koekhappen en ook een uitdeelzakje snoep mee naar huis kreeg op het einde.

Op een van die feestjes werd er op het eind geen snoep uitgedeeld, maar een cadeautje. Iedereen kreeg een klok. Er waren groene klokken. Gele klokken. Er was één roze. Roze vonden we allemaal lelijk en stom. En daarom, lachte de jarige, kreeg ik van haar de roze.

Mijn dochter heeft een kleine klas. Alle klasgenoten mogen op haar feestje komen. Niet iedere ouder hoeft zich die klus op de hals te halen, maar als af en toe een paar dat wel doen, wordt geen enkel kind nóóit uitgenodigd.

De roze klok hing tot ik uit huis ging aan de muur op mijn slaapkamer. Ik vond hem eigenlijk best wel mooi.

Wie is Nannette?
Nannette woont met haar man en twee kinderen in ’s-Hertogenbosch. Nannette is theatermaker en is in te huren voor live wrap-ups: ze komt naar jouw event, schrijft ter plekke een grappige en rake tekst over je bijeenkomst, die ze bij de afsluiting onvergetelijk voordraagt Check ook: https://nannettepoortinga.com/live-wrap-up/

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter