Kijkles

Michelle is getrouwd met Marcel en moeder van Nova (4) en Amber (9).

Wat is het rustig, denk ik als ik de kleedkamer inloop die normaal gevuld is met ouders wachtend op hun turnende dochters. Ik open de deur naar de turnzaal om te zien of Amber al klaar is en zie tot mijn schrik al die ouders op veel te lage bankjes. Mijn hart slaat over…Nee! Kijkles! In de deuropening aanschouw ik fluistervloekend de laatste seconden en voel me even de slechtste moeder van de wereld.
‘Sorry meid, ik wist het niet,’ zeg ik als ik Amber begroet met een extra dikke knuffel.
‘De juf zei dat het in de nieuwsbrief, op Facebook én Instagram stond,’ zegt ze met een licht beteuterd gezichtje als ze zich omkleed. De sneer van haar twintigjarige turnjuf raakt me meer dan ik zou willen.

Hoe heb ik dit in godsnaam kunnen vergeten?

Want hoe heb ik dit in godsnaam kunnen vergeten? Meestal zit ik qua organisatie en structuur namelijk overal bovenop en je zou mij een militaire operatie best kunnen toevertrouwen.
Zo heb ik alle activiteiten van het hele schooljaar braaf overgenomen in mijn digitale agenda. Deze agenda bevat onder andere ook die fysio- tandarts- en kappersafspraken, kinderfeestjes, wanneer de biebboeken terug moeten, speelafspraakjes, wanneer ik groepsouder-taken heb op school, dat de kat haar medicijnen moet en wanneer de glazenwasser betaald moet worden. En dan prop ik er ook nog al mijn werkafspraken tussen, want oja, ik heb ook nog een fulltimebaan. Om alles vlekkeloos te laten verlopen hou ik mijn agenda de hele dag scherp in de gaten terwijl ik rennend mijn to do-lijst afwerk. Iets wat de afgelopen periode door de organisatie van Amber’s negende verjaardag en Sinterklaas nét iets meer intens maakte. Maar in mijn omgeving zie ik die andere moeders ook allerlei onmenselijke prestaties leveren, dus hop, niet zeuren en alle ballen in de lucht. Dan maar wat minder slapen en naar de wc.

Die nieuwsbrief zit ergens in die Bermudadriehoek van een mailbox.

Tot ik dus een van die ballen laat vallen en voor mijn gevoel zo de gehele jongleeract én het bijbehorende circus verpest. Want tja, de informatie over die kijkles heb ik dus niet gelezen. Die nieuwsbrief zit ergens in die Bermudadriehoek van een mailbox en ik wist eigenlijk niet dat het volgen van de sociale media van de turnvereniging een vereiste van Amber haar lidmaatschap was.

Ik snap natuurlijk best dat dit kan gebeuren, maar die andere ouders zaten er ook, dus ik voel me ergens best een incompetente trut. Of ik vanaf nu die nieuwsbrief ga lezen en de turnvereniging ga volgen op Instagram én Facebook? Tuurlijk joh, ik skip gewoon dat toiletbezoek.