Ik weet niet hoe het moet: kindjes maken die goed slapen. Om je een idee te geven hoe dat er bij mij uitziet heb ik dit overzichtje gemaakt. Kan ik voor nog iemand koffie inschenken?
Ik heb een heerlijke, energieke werkdag achter de rug.
Nu hoef ik alleen nog maar twintig verhaaltjes voor te lezen en driehonderd slaapliedjes te zingen tot ik zelf naar bed mag.
Maar ik weet bij het naar bed brengen van de kinderen al dat dit geen goede nacht wordt. 
Ieder uur huilt er een kind. Ja, ja, heel zielig.
En als kind één eindelijk lijkt te slapen…
en ik mezelf weer in bed stort…
…hoor ik kind twee.
Tot de wekker gaat.
M’n lief zegt: “goh, ze hebben goed geslapen, hè?”
Ja hoor, schat. 
Alles onder controle. 
Deze dag kan beginnen!
Weer een fijne nieuwe werkdag! Ik ben gelukkig helemaal niet moe.
Joe!
3 Reacties
Poeh, herkenbaar! De ergste nachten vraag ik me af waarom ze elkaar elke 2 uur afwisselen en tegelijktijd of het beter zou zijn als ze allebei tegelijk wakker zouden zijn (denk t niet…).
Oooh, heerlijk zo herkenbaar. Fijn om te weten dat ik niet de enige ben. Je mag me ook altijd alles vragen over opvoeding, maar slapen, daarvoor moet je niet bij mij zijn 🙂
Erg grappig…
Jammer genoeg ook erg herkenbaar