“Ben je weer lekker helemaal opgeladen?” vraagt een opdrachtgever als ik terug ben van twee weken Frankrijk met Joost en Benja van vijf maanden oud. Uit automatisme antwoord ik: “Ja, natuurlijk, ik kan er weer helemaal tegenaan!” om de rest van de dag met moeite mijn ogen open te houden. De vakantie was heerlijk, maar als ik zeg dat mijn batterij weer uit het rood is, houd ik niet alleen de buitenwereld maar vooral mezelf voor de gek.
Ik werd door meerdere ervaren moeders gewaarschuwd. Ik wist dus dat een vakantie mét kind totaal anders zou zijn. Dat je niet een gat in de dag kunt slapen na een avond lang tafelen met wijn, dat als de zon je wallen heeft verdreven de keuze niet is zwemmen of toch dat boek dat al maanden op je nachtkastje lag openslaan. Maar tussen iets weten en zelf ervaren ligt een spanningsveld zo groot, daar kan geen mindfulnesscursus of acceptatietraining tegenop.
Dus liep ik met open ogen in alle valkuilen die me vooraf waren aangewezen. Ik probeerde krampachtig het slaap-eet-schema dat thuis zo goed werkte in stand te houden, overtuigde mezelf ervan dat me-time op vakantie totaal overrated is en maakte mezelf wijs dat ik het juist fijn vond om vroeg op te staan, ‘omdat je dan lekker wat aan je dag hebt’. Ik was Oost-Indisch doof voor de signalen die mijn lichaam me gaf en dat werkte prima. Tot ik midden op de dag in onze stacaravan waarin het zo’n 40 graden was probeerde Benja in slaap te krijgen. Want terwijl ik zo verlangde naar wat quality time met Joost, weigerde hij zijn ogen dicht te doen in deze sauna. Samen met het vocht dat zowel van mijn als van zijn lijf afdrupte, verdampte het perfecte vakantieplaatje dat ik in mijn hoofd had gecreëerd. Is dit waar ik al die maanden naar uitkeek?
Een fikse huilbui later zag ik het gelukkiger een stuk zonniger in. Want op vakantie met Benja ís fantastisch. De eerste fles krijgt hij in bed, aankleden slaan we over want een romper is genoeg, oefenen met omrollen kan zo vaak we willen, in bad maken we er een groot waterfestijn van en we lachen en kletsen wat af. Maar het is óók wennen. Want ook op vakantie moeten de flessen worden uitgekookt, wasjes worden gedraaid en de tas voorafgaand aan een uitstapje zorgvuldig worden ingepakt. Zorgen als ‘Krijgt hij wel genoeg vocht binnen?’ en ‘Zit hij niet te lang in de Maxi Cosi?’ krijg je gratis bij de boeking en momenten waarop je even alleen aan jezelf hoeft te denken, moeten worden ingepland.
Bij Joost kwam dit besef iets eerder dan bij mij. Hij stuurde me niet voor niets na dag twee al een uurtje alleen met een boek naar het zwembad. Want opladen op vakantie met kind, het kan. Ik had alleen even een vakantie nodig om te leren hoe dat moet.
Geen reacties