Ontbijt

Marloes is moeder van Willem (8 jaar) en Guusje (6 jaar), en sinds kort zij-instromer op een basisschool. Ze blogt over haar rommelige en drukke leven.

‘OMG heb jij daar tijd voor in de ochtend!!!!!!’ Ik staar naar mijn scherm en tel de uitroeptekens. Het zijn er zeven. Iemand heeft dus wél tijd om zeven uitroeptekens te typen, maar blijkbaar geen tijd om een ontbijtje voor haar kinderen te maken. Mijn ‘fancy’ ontbijt van vanmorgen was namelijk de aanleiding voor verbaasde reacties op Instagram. Nu klinkt fancy misschien wat overdreven, want op die foto stonden gewoon twee ontbijtbordjes, elk gevuld met een half broodje smeerworst, een cracker met pindakaas, twee stukjes appel, drie tomaatjes en een handje hazelnoten.

Extra minuten in de ochtend zijn me heel wat waard

Ik noem het zelf liever verrassingsbordjes. En hoewel sommigen er blijkbaar hotel-vibes bij krijgen, maak ik ze eigenlijk gewoon in één beweging mee terwijl ik de broodtrommels voor school klaarmaak. Het kost me hooguit drie minuten extra. Of nou ja, waarschijnlijk eerder twee. Maar die extra minuten in de ochtend zijn mij heel wat waard.

Ooit begon ik hiermee uit pure zelfbescherming. Want als iets me écht onredelijk kwaad kon maken, waren het mijn slaperige kinderen die eindeloos twijfelden over hun ontbijtkeuze. Daar stond ik dan, als een volleerd serveerster het menu op te sommen: ‘Yoghurt dan? Of crackers? Wil je een broodje kaas? Misschien fruit?’ Maar in plaats van een duidelijk antwoord kreeg ik alleen maar suffe blikken terug, terwijl de stoom langzaam uit mijn oren kwam en mijn koffie steeds kouder werd. Gewoon maar een broodje voor hun neus parkeren was trouwens ook geen optie, want dan volgde gegarandeerd de ‘lustiknie-wiliknie-hoefiknie’-discussie.

Tot ik op een ochtend – al zeg ik het zelf, briljant – besloot het roer om te gooien. ‘Wat nou als ik een verrassingsbordje maak?’, vroeg ik hoopvol. Meteen gingen de ogen open: ‘JA! Met allemaal verschillende dingen!’ En zo geschiedde. Er werd weer gegeten in huize Ochtendhumeur en de ochtenden verliepen weer vlekkeloos, met etende kinderen, warme koffie en een zingende moeder. Op de fiets naar school waren we nog nooit zo gelukkig geweest.

Nou goed, dat laatste is niet waar, maar geloof me: zo’n verrassingsontbijt werkt écht. Probeer het maar eens, misschien wordt jouw ochtend er ook een stuk relaxter van.