Baby, Lees

Eerste verjaardag

Ik ontdoe de slingers van stof en spinnenraggen en probeer tegelijkertijd de 43 knopen eruit te krijgen. Bijna ongemerkt stappen mijn gedachte in een tijdmachine, terug naar een jaar geleden. Het is niet de eerste keer sinds de geboorte van Benja dat ik met een weemoedige blik terugkijk, clichés denkend als ‘wat gaat de tijd toch snel’ en ‘wat is hij toch al groot’.

Begin maart 2017 maakte ik nog een filmpje van de steeds opnieuw uitstekende handjes en voetjes die mijn ontplofte buik in een dansende bal veranderden, ritmisch bewegend om te laten zien dat hij wakker was. Nu wandelt hij op diezelfde pootjes druk kletsend achter zijn loopwagen de kamer door en maken we plannen voor zijn eerste verjaardag.

“We houden het klein hoor,” zeg ik tegen Joost. “Benja heeft niks aan al die visite en we zijn al druk genoeg.” Ik nodig zijn opa’s en oma’s en ooms, tantes en neefje uit en streep ook dit moetje van mijn to-do-lijst. “Regel je wel zo’n taart met foto erop, San?” vraagt mijn zusje nadat ze zich voor dit exclusieve feestje heeft aangemeld. Ik lach hard en schut mijn hoofd. “Dat soort onzin slaan we over. Benja weet er toch niks van.”

Tot de bewuste datum nadert. Op weg naar een andere kinderverjaardag zie ik mezelf een jaar geleden in dezelfde auto zitten, met een jurkje maat XL aan dat nog nét past en absorberende borstcompressen in mijn bh om vroegtijdige melkvlekken te voorkomen. Er flitsen beelden van de bevalling door mijn hoofd. De onzekerheid over of de pijnscheuten in mijn buik en rug wel of geen weeën waren, dat kleine, perfecte hoopje mens dat op mijn buik werd gelegd, de tranen in Joost zijn ogen toen hij de navelstreng doorknipte en het telefoontje naar mijn moeder waarin ik haar vroeg of ik haar nu in plaats van mama oma moest noemen. Ik heb vlinders in mijn buik, alsof ik verliefd ben op mijn eigen herinneringen.

Weer thuis pak ik het boek ‘Muis is jarig’ in en schrijf er een kaartje bij.

Lieve Benja,

 Vorig jaar opende je op deze dag voor het eerst je ogen naar de wereld. Nu ben je 1 jaar en kruip je erop rond alsof je nooit anders hebt gedaan. Maak komend jaar maar net zoveel plezier als je de eerste twaalf maanden van je leven hebt gedaan. Verzamel mooie herinneringen en blijf zoals je bent. Dan weet ik zeker dat het fantastisch wordt.

Heel veel liefs, mama.

Er rolt een traan over mijn wang. Van geluk. Prompt bestel ik tompoezen met zijn foto erop en check ik drie keer bij mijn broertje of hij niet vergeet te komen. Natuurlijk vieren we zijn verjaardag. Al is het maar voor mij.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

2 Reacties

  • Reageer Kidsdinge 22 maart 2018 at 15:58

    Heerlijk DE eerste verjaardag vieren! 😉

  • Reageer Irene 7 december 2018 at 09:30

    Zwanger van onze eerste en vol hormonen moet ik hier gewoon van huilen 🙈
    Ik smul van je prachtige verhalen!

  • Laat je reactie achter