Marieke is moeder van dochter Keet (7) en zoon Faas (4). Haar leven nam een totaal andere wending toen ze verliefd werd op Lara. Inmiddels woont ze samen met Lara en vormen ze met haar ex Reinier een gezellige modern family. Vanaf deze maand kun je lezen hoe dit allemaal zo gelopen is en hoe het verder gaat. Vorige week schreef Marieke haar eerste blog, met hoe het allemaal begon met een droom.
Nieuwjaarsdag. “Dit is het moeilijkste en moedigste dat ik ooit in mijn leven deed,” app ik naar mijn vriendinnen. Het is 1 januari 2021. Nieuwjaarsdag. De nacht ervoor bleven de gordijnen dicht. De kinderen in bed. En het vuurwerk in de kast. Geen champagne om middernacht. Geen geproost, geen vrienden. Er viel namelijk niets te vieren. We gingen uit elkaar.
De appgroep ontploft van lieve woorden, mijn hart ontploft van onvoorwaardelijke steun en liefde. “Lieve schat, wat onwerkelijk, wat moedig, wat eerlijk en wat mooi.” “Alleen maar respect voor jou. Dichtbij jezelf blijven en bij elkaar. You’ve got this.” “Vrijdag wijn.”
De weken ervoor beleefde ik in een roes. Ik vraag me geregeld af hoe het in hemelsnaam mogelijk is. Verliefd worden op Lara. De vlinders. De ontkenning – ik ben toch hetero? De zoen. De verwarring. De angst om mijn gezin te verliezen. Het opbiechten aan Reinier. Die vervolgens dezelfde fases doorliep. Ontkenning, verwarring, angst. We zouden toch altijd bij elkaar blijven?
De dagen er na zijn donker en kruipen voorbij. Het voelt alsof ik niet echt aanwezig ben. Iedere ochtend sta ik om zes uur op, om een uurtje voor mezelf te hebben voor het gezinsleven losbarst. Ik steek een kaarsje aan, mediteer, en houd me vast aan twee woorden die op mijn altaartje liggen: courage en faith. Het geeft me houvast, het lijkt alsof mijn lijf zich vult met deze woorden. Het is de stilte van de ochtend die ik nodig heb, om de aankomende storm aan te kunnen.
Ze hebben het niet gezién, de tranen die vloeiden; we bewaarden ze voor de avonden, de nachten.
Oudjaarsavond. Langzaam loop ik naar beneden, nadat ik de kinderen naar bed heb gebracht. Ze slapen, eindelijk. Die lieve kinderen, die de afgelopen dagen zoveel gevoeld moeten hebben. Ze hebben het niet gezién, de tranen die vloeiden; we bewaarden ze voor de avonden, de nachten. Maar ze voelen het vast en zeker. Hoe ga ik ze dit ooit uitleggen?
‘Moedig zijn’, spreek ik mezelf toe. Mijn kinderen mogen niet de reden zijn om niét moedig te zijn. Sterker nog, mijn kinderen zijn de reden dat ik juíst moedig moet zijn. Mijn voet raakt de laatste tree. Ik weet dat er op me gewacht wordt. Ik haal nog een keer diep adem. Het is tijd.
Tijd voor radicale eerlijkheid. Hij op zijn stoel, ik op de bank. Gepaard met een stortvloed aan tranen en woorden, maak ik de beslissing. Ik vertel hem dat het zoveel meer is dan een simpele verliefdheid. Dat ik het gevoel heb thuis te zijn gekomen, bij Lara, bij mezelf. Dat ik in totale verwarring ben. Dat ik ons gezin niet uit elkaar wil laten vallen, maar onmogelijk op deze voet verder kan.
Radicale eerlijkheid wordt het thema. Voor beiden. We huilen en we praten. We leren, begrijpen en snappen ineens zoveel meer. Waar en wanneer het was begonnen. De verwijdering. Zijn aandeel. Mijn aandeel. Er worden dingen opgebiecht. Er vallen kwartjes. Er is ongeloof. En uiteindelijk het onvermijdelijke. We hakken de knoop door. Samen.
Benieuwd hoe het verder gaat met Marieke en haar gezin? Ze vertelt haar verhaal wekelijks. Het volgende blog kun je lezen vanaf woensdag 7 juli.
Wie is Marieke?
Marieke (36) is moeder van dochter Keet (7) en zoon Faas (4). Als doodgewone bakfietsmoeder in een stadje onder de rook van Amsterdam, nam haar leven een totaal andere wending toen ze verliefd werd op Lara. Inmiddels woont ze samen met Lara en vormen ze met haar ex Reinier een gezellige modern family. ‘Zo kan het dus ook,’ hoort ze regelmatig. Het inspireerde haar om de belangrijkste lessen, moeilijke momenten, grote inzichten en kleine kwetsbaarheden op papier te zetten voor de Club.
Met haar eigen bedrijf The Female Trail zet Marieke zich in voor een wereld waarin meer vrouwen hun plek innemen. Ze organiseert Fearless Female Retreats, doet PR voor vrouwelijke ondernemers én klimt regelmatig in haar pen. Zo schreef ze het kinderboek Mama is minister-president en werkt ze momenteel aan een vervolgreeks.
Haar levensmotto is ‘en-en’. Nuchter én spiritueel, bier én wijn, wintersport én zonvakantie, kracht én kwetsbaarheid, voorgerecht én toetje. Waarom kiezen?
Geen reacties