Lees, Peuter, relatie

Safari op de camping

Ik hoef niet op safari om bijzondere diersoorten te zien. Zittend voor mijn tent komen de bijzonderste exemplaren voorbij. Hieronder een overzicht van mijn campingsafari. Ben jij deze ook in jouw tijdelijke habitat tegengekomen?

De campingoma
Ik vond dat dit jaar een opvallend fenomeen: de campingoma en –opa. De grootouders slaan massaal hun jaarlijkse nordic walking groepsreis over en sluiten zich aan bij hun zoon of dochter en de kinderschare. Ze werpen zich de volledige vakantie op als oppas, kok en fulltime afwasser. “Gaan jullie lekker samen in dat dorpje eten, wij redden ons wel met de kinderen!” Hartstikke fijn, mits je een beetje met elkaar overweg kunt. Een tentrits woedend dichtritsen heeft toch niet helemaal hetzelfde effect als een deur dichtsmijten.

De campingoptimist
Als na een week lang stromende regen de plaatselijke supermarkt de regenlaarzen niet meer weet aan te slepen, zakt de campingoptimist breed glimlachend met zijn teenslippers in het drassige gras. Een nieuwe ijstijd weerhoudt hem er nog niet van om lekker in korte broek en shirt te blijven lopen. Waar ik verkleumd stond af te wassen in mijn spijkerbroek en met mijn charmante fleecevest tot in mijn kin dichtgeritst, me afvragend of ik niet eens moest investeren in thermo-ondergoed, staat de campingoptimist vrolijk met het water te spetteren. De campingoptimist laat zijn vakantie niet afpakken door een beetje regen.

Het sportieve stel
Dit zijn de enige mensen die al bruin zijn vóórdat ze de camping op komen. Al dat sporten in de buitenlucht dat ze voor hun vakantie deden, zetten ze op de camping vrolijk door. Ze hebben altijd zo’n floepfloeptent die in één seconde staat. En badmintonrackets, beachballbatjes, een voetbal en twee mountainbikes. Op het moment dat de bakker het brood nog niet bij de receptie heeft afgeleverd en ik twee hongerige kinderen probeer te sussen met een restje verdroogd stokbrood, staan zij enthousiast met hun armen en benen in de lucht te flapperen om een stukje te gaan hardlopen. Het wordt pas leuk als ze die handige tent niet terug in de schijfvormige zak krijgen. Daar kan geen spannende tenniswedstrijd tegenop.

De fietsvakantiegangers
Het zou wel eens kunnen dat het sportieve stel na het krijgen van kinderen transformeert in het fietsvakantiegezin. Vader en moeder hebben een bagagekarretje achter hun fiets en een kaartenzak aan hun stuur waar je ook een thermosflesje in kunt opbergen en de vooraf gesmeerde boterhammen, hartstikke handig. De jongens hebben alleen hun eigen kleding op de bagagedrager, want ‘wat je mee wilt nemen, moet je ook zelf meesjouwen op de fiets,’ hebben de ouders gezegd. Ze hebben allemaal een snelle zonnebril. De jongste met oranje glazen, de oudste met groene. Of andersom, dat maakt niet uit. Want als je voor de zesde dag achter elkaar tachtig kilometer hebt gefietst, heb je geen puf meer om ruzie te maken. Ideaal eigenlijk.

Het kind met zwemdiploma
Ik gun iedereen die op een camping staat het uitzicht op een kind met zwemdiploma. Het kind met zwemdiploma mag namelijk voor het eerst zelfstandig naar het zwembad en loopt daarom de hele dag in zwembroek of badpak. Het liefst ook met een stoeruitziend duikbrilletje in de immer natte haren. Met kaarsrechte ruggen en opgeheven hoofden lopen ze als koningen van het zwemparadijs rond. De zwembandjes bij een broertje of zusje achterlatend.

Het burgerlijke stel
Ja, dat waren wij. Toen de karavaan klaarstond en ik als laatste de parkeerplaats op liep, schrok ik van wat ik zag. Een stationwagon, een vouwwagen, een hond, een vent en twee kinderen. Had mij dat beeld tien jaar geleden laten zien en ik had je keihard uitgelachen. Met de aanschaf van die vouwwagen was mijn hoop op het zijn van een hip stel definitief vervlogen. Maar mijn lief begint gelukkig voorlopig niet over een fietsvakantie met zo’n floepfloeptent.

 

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

3 Reacties

  • Reageer Rieke 18 augustus 2016 at 20:26

    Leuk, erg herkenbaar. Vooral dat van dat burgelijke stel. Kijkend naar de volgestouwde auto met slechts 1 kind maar wel een dakkoffer op het dak omdat anders niet alles mee kan. Voordat wij ouders werden lachden we ook iedereen stiekem uit die dat deden. “is dat nou echt nodig, hoeveel nemen ze wel niet mee….”.Nja, het zij zo. Je krijgt er een heerlijke vakantie voor terug.

  • Reageer Trudy 19 augustus 2016 at 09:23

    Haha! Je vergeet “Sjip en Sjap”; het stel welke uitblinkt in handigheid; afritsbroeken, kleding in natureltinten, teva’s, opvouwafwaskratten, opvouwwaterkannen en alles meer wat oovouwbaar of inklapbaar is, een zakmes met 100 tools en waar je altijd terecht kan voor een luchtbedplaksetje als jouw luchtbed leegloopt.

  • Reageer mevr. Gewoontjes 19 augustus 2016 at 11:52

    Herkenbaar stukkie! Leuk

    en het stel wat voor het eerst gaat kamperen, de ene met camping ervaring die de ander het kampeergevoel ook wil laten beleven….
    Een nieuwe en geleende kampeeruitrusting…
    Onhandigheid bij het opzetten van de tent (en de rest)
    Slecht humeur, want hoe kun je dit nu leuk vinden…
    Slecht humeur, hmm, toch anders dan zoals het vroeger ging 🙂

  • Laat je reactie achter