Marieke is moeder van twee kinderen van 6 en 9. Haar leven nam een totaal andere wending toen ze de relatie met haar ex zag stranden en ze haar liefde Lara Billie tegenkwam. Inmiddels zijn ze een echt regenbooggezin en delen ze het co-ouderschap met haar ex. Vandaag een blog over het bijzonder moeder dochter weekend dat Marieke samen met haar 9-jarige had.
“Mijn ouders zijn gescheiden. Ze zijn nog goede vrienden hoor, maar ze waren niet meer verliefd.”
De lange tafel waaraan we zitten valt ineens stil. Ik voel hoe ik langzaam een kleur krijg. Mijn dochter kijkt me aan met een mengeling van verbaasdheid en schuldgevoel. Ik wil haar zeggen dat het niet erg is. Ik wil niet dat zij, of deze groep, denkt dat ik me schaam. Schaam ik me eigenlijk? Waarom word ik nou zo rood? Ik weet het niet.
We zijn op een moeder dochter retreat. Met negen onbekende moeders en negen onbekende dochters, in een prachtige oude boerderij, middenin de natuur. Ik had me opgegeven omdat het me fijn leek, quality time met mijn dochter, vooral na de rollercoaster van afgelopen jaren. Maar in aanloop er naartoe kreeg ik steeds meer weerstand. Deed ik hier wel goed aan? Deed ik mijn dochter niet meer plezier met een pretpark, een nachtje in een hotel? Wordt dit niet heel gezapig, verplicht ‘de moeder-dochter band’ versterken?
De onbekende moeders en dochters luisteren, knikken vriendelijk.
“Mijn moeder houdt eigenlijk niet van dat woord, scheiden,” gaat ze door. De onbekende moeders en dochters luisteren, knikken vriendelijk. Ik voel me steeds ongemakkelijker worden. “Ze waren ook niet getrouwd, snap je? Dus eigenlijk ook niet echt gescheiden. Ze zijn gewoon uit elkaar en we hebben nu twee huizen.”
Ik hoor hoe mijn dochter mijn verhaal vertelt. Ons verhaal. Ik weet niet of ik het aandoenlijk of zorgwekkend moet vinden, hoe ze blijkbaar de behoefte voelt om dit aspect van ons leven te delen, nog voordat de voorstelronde is begonnen. Voelt ze zich misschien anders? Heeft ze het gevoel dat ze iets moet verantwoorden?
We rekken, strekken en hebben de grootste lol bij alle oefeningen
Het programma begint. In een grote kring stellen de dochters de moeders voor, en andersom. We steken een kaarsje aan en spreken de intentie voor het weekend uit. Na een heerlijke nacht slaap starten we de volgende dag met moeder-dochter yoga. We rekken, strekken en hebben de grootste lol bij alle oefeningen die we samen moeten doen. In de middag maken we een prachtige boswandeling, chillen we samen in onze kamer en mogen we onze wensen voor elkaar opschrijven en verwerken in een lief, hartvormig schilderijtje. Na het eten is er een kampvuur, met marshmallows én mogen we elkaar schminken. “Wat vond jij het leukst, mam? Ik kan echt niet kiezen!” Met deze woorden valt mijn dochter uitgeteld in slaap.
In bed denk ik aan alle gesprekjes die ik tussendoor voerde. Er is een alleenstaande moeder, iemand met een burn-out, een samengesteld gezin. Ze hebben allemaal een verhaal. Net als wij.
De volgende dag mogen de kinderen naar buiten, stenen zoeken en versieren, terwijl er voor de moeders yoga en meditatie op het programma staat.
“Je bent niet je verhaal,” hoor ik terwijl ik op de mat lig. “Je bent niet de rollen die je vervult. Het werk dat je doet. Laat alles maar even los. Je hoeft alleen maar hier te zijn.”
Het moeder-dochter retreat bleek een schot in de roos.
Geen reacties