Als ik een vader was

Marieke is moeder van twee kinderen van 5 en 8. Haar leven nam een totaal andere wending toen ze de relatie met haar ex zag stranden en ze haar liefde Lara Billie tegenkwam. Inmiddels delen ze het co-ouderschap met haar ex, vastbesloten om er een gezellige modern family van te maken.

“Weet je wat ik denk? Dat ik eigenlijk meer geschikt ben als vader.” Terwijl ik het uitspreek word ik zelf vrij enthousiast van de gedachte. Maar mijn geliefde kijkt me niet-begrijpend aan. We zijn neergestreken op de bank, eindelijk even samen. De kinderen zijn bij hun vader. Het haardvuur knappert en de gordijnen zijn dicht.

Ik deel een relaas over hoe ik zou worden gezien, als ik een vader was. Ik zou die toffe pa zijn die iedere woensdagmiddag op het voetbalveld zou staan met zijn kind, ‘ondanks zijn drukke werk.’ Ik zou als ‘ondernemer’ een voorbeeld zijn voor mijn kinderen, ik zou ze leren dat succes niet vanzelf komt, en ja, soms gaat het werk ‘s avonds ook door, of zelfs tijdens vakanties. Maar niemand zou me als ‘werkende vader’ zien. Nee, ik zou een betrokken vader zijn. Zelfs mijn chaotische aard zou me worden vergeven. Alle verjaardagen waar ik niet aan denk, bijvoorbeeld. Of de vegetarische wraps, die ik voor het kerstdiner op school zou maken. Ik zou het glad vergeten, maar spontaan langs de snackbar rijden voor een paar grote zakken friet met mayonaise. Alle kinderen uit de klas zouden me met luid gejuich ontvangen! 

Ja, ik zou echt een leuke vader zijn. Ik zou mijn agenda leegvegen als er een hulpouder nodig zou zijn voor het schoolreisje, tuurlijk. Maar luizenpluizen zou ik aan de moeders over laten, die zijn daar beter in toch? Net als koken, haha (behalve de bloggers van de club natuurlijk). En als het me dan eindelijk, eindelijk zou lukken om een mooie, lange, nette invlecht te maken bij mijn dochter, dan zou dat dus éxtra knap zijn. Als vader.

Misschien moet je het beeld loslaten dat je blijkbaar nog steeds hebt van moeder zijn.

“Misschien moet je het beeld loslaten dat je blijkbaar nog steeds hebt van moeder zijn,” onderbreekt Lara Billie mijn stortvloed aan woorden. “Net als ik heb losgelaten dat ik vrouw óf man moet zijn.” Ik schiet in de lach. Goed punt. Hoeveel vrijheid levert het me op als ik de verwachtingen en zogenaamde verplichtingen rondom het ‘moederschap’ loslaat? Niet alleen voor mezelf, maar ook voor andere moeders. Want eerlijk is eerlijk: voor speeldates en verjaardagspartijtjes app ik nog steeds eerder de moeders. En wie wordt er gebeld als een kind ziek moet worden opgehaald van school? Juist.  

Zolang we dit soort ogenschijnlijk kleine dingen met elkaar in stand houden, blijven we het moederschap onbewust associëren met cupcakes bakken en luizenpluizen. Dingen waar ik op z’n zachts gezegd absoluut geen aanleg voor heb.  

Dus bij deze, lieve moeders. Heb je last van schuldgevoel, het idee dat je tekortschiet, of ben je gewoon heel moe van al die ballen in de lucht? Zie jezelf dan eens als ouder in plaats van moeder. Ik beloof je: instant verlichting. En dan blijkt dus dat sommige ballen prima kunnen vallen.