Lees

Aan de moeders van de speciale kinderen

Lieve moeders met speciale kinderen,

Ieder kind verdient zijn eigen stempel. Een stempel met de letters S P E C I A A L. Of  B I J Z O N D E R of U N I E K. Maar die stempels bestaan niet. De stempels zijn alleen verkrijgbaar met de letters ADD of ADHD. Sommige voorhoofdjes zijn bedrukt met méér letters die dan achtereenvolgend het woord ‘autisme’, of ‘hoog gevoelig’ vormen. Maar als de desbetreffende arts geen zin had om zoveel letters te stempelen, dan stempelt deze gewoon ASS of HSP op het jonge voorhoofd.

Jij wist het natuurlijk heus wel. Dat jouw kind zijn speciale handleiding, of misschien complete handboek, heeft. Voor jou is de stempel niet nodig. Jouw kind is jouw kind, hoe die ook is of mag zijn. Jij had die handleiding, die soms wel Chinees leek, al grotendeels vertaald. Het is jouw kind en jouw kind is perfect zoals die is. Dus zo’n stempel… voor jou hoeft hij eigenlijk niet, maar het maakt wel dat ‘anderen’ het beter begrijpen.

Uiteindelijk zijn het maar een aantal letters. Een paar letters die een diagnose bevestigen. En that’s it. Want meer dan letters zijn het niet. Behalve dat die letters, jouw kind een ‘speciaal kind’ maken.

En dus lieve moeder met een speciaal kind, je dagen zijn vaak voller dan die van andere moeders. Je denkt soms voor twee mensen tegelijk en bent vaak bepaalde hobbels al ver voor. Je schept dan een pad, om de hobbel heen, om er zo toch aan voorbij te kunnen. Dat scheppen kost energie. Energie die er niet altijd genoeg is, omdat er nog meer nét zo speciale kinderen in jouw huis rondlopen, of omdat al je energie opgegaan is aan het coördineren van een woedeaanval of huilbui van jouw speciale kind. Je bent ster in het overzien van de dag, of in het overzien van onvoorziene momenten. Jouw oren en ogen werken samen als een geoliede machine. Je rent een tandje harder als dat moet. Je praat een tandje zachter als dat op dat moment prettiger is voor jouw speciale kind.

Maar het allerbelangrijkste is, je bent er. Wij zijn er.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

4 Reacties

  • Reageer Luciana 24 oktober 2018 at 13:31

    Precies zoals ik het zie. Mijn dochter heeft een paar maanden geleden de diagnose: stoornis in het autisme spectrum gekregen en adhd. Het is niet in een extreme vorm maar wel genoeg om bijna dagelijks tegen dingen aan te lopen. Maar voor mij veranderde dit niks..ze is 9). En ik zie vooral haar goede kanten die hier uit voortkomen. Verwondering voor wat ze doet, kan en weet en hoe lief ze kan zijn als we inderdaad alle obstakels omzeilen. Het is inderdaad alleen nu dat stukje begrip wat er is vanuit school. Dat is ook de enige reden waarom dit onderzoekstraject zijn ingegaan.
    Er is een oorzaak en dat maakt iedereen rustig..want we zijn klaar met zoeken.
    En nu is het vooral maar hopen dat er door haar ogen naar situaties gekeken kan worden. Want ik weet gewoon dat als mijn dochter op de juiste manier benaderd kan worden, het allemaal een stuk makkelijker gaat.
    Mooi geschreven trouwens!

  • Reageer Angelique 24 oktober 2018 at 19:33

    Prachtig geschreven! Die letters hebben ons leren sturen in de kant die zij nodig had maar veranderde niets aan haar prachtige zelf.

    Mede door die letters snappen wij (en kunnen we uitleggen aan) de buitenwereld hoe we haar op de juiste manier kunnen benaderen en helpen. Dat heeft ons heel veel.rust gebracht maar het blijft idd energie wegnemen en dat zal het altijd blijven doen.

    Met mijn kleine mannetje nu ook vol in de onderzoeken putten wij hier onze hoop uit.. alleen zo kunnen we nog meer rust bewerkstelligen binnen het gezin en het belangrijkste.. in zijn koppie..

  • Reageer Belinda 24 oktober 2018 at 22:55

    4 ” speciale” kids hier met mcdd/ass en pdd-nos. Speciaal en toch gewoon onze kids,verlegen,stoer,ondeugend,boos,vrolijk,blij en verdrietig. Ja ze doen sommige dingen anders, ja ze hebben soms hun buien/tics/meltdowns/frustraties. Maar boven alles zijn ze kind/ puber en onwijs geliefd,mooi en bijzonder.

  • Reageer Fleur 25 oktober 2018 at 20:35

    Mooi!die had ik ff nodig.zeker van dat het zoveel energie soms kost,dat je soms smorgens als ze naar school zijn al best moe bent van
    de ochtendspits.maar wat houden van onze speciale lieve jongen.

  • Laat je reactie achter