Zwanger van nummer twee

Dit blog schreef Daniëlle toen ze zwanger was van haar tweede. Die inmiddels trouwens al weer negen maanden is.

“Sorry lieve kleine baby van mij, ik ben zo druk met die broer van je, dat ik bijna geen tijd heb om contact met jou te maken,” zeg ik regelmatig tegen het groeiende schepsel mijn buik. Wat is zwanger zijn van nummer twee anders dan van de eerste zeg. Als ‘mama to be’ had ik alle tijd. Bij elk rustmomentje dat ik kon vinden legde ik mijn handen op mijn buik om te ‘bonden’ met mijn aanstaande kind. Maar nu… m’n handen vrij? Zodra ik even ga zitten, val ik als een blok in slaap en als ik ga liggen raak ik waarschijnlijk in coma.

“Er groeit een baby in mijn buik,” zeg ik tegen de oudste terwijl hij voor de zesentwintigste keer tikkertje wil spelen op het veld. “Daarom moet ik even zitten.” Hij kijkt me aan, maar ziet iets heel anders, en rent weg. Daar ga ik weer. Als een walrus schuif ik achter hem aan. Hij is ruim anderhalf. Oren heeft hij, maar kan er nog vrij weinig mee. ‘Nee’ komt nog niet in zijn woordenboek voor en ‘stoppen’ vertaalt hij als ‘rennen’.

Ik had er eigenlijk niet bij stil gestaan. Dat zwanger zijn met een dreumes erbij heel anders is. Kon ik bij nummer één ’s ochtends vroeg in bed liggen genieten van kleine, schoppende voetjes in mijn zij, nu ren ik achter de trappelende voetjes van een actieve dreumes aan. Vanaf half zeven in de ochtend. Nesteldrang? Bij nummer één was alles vijf maanden voor ‘due date’ perfect in orde. Maar nu? Het is weer een jongen. Hij wordt geboren rond dezelfde tijd. Alles is dus in huis. We hebben nog zeven weken tot de uitgerekende datum. Tijd genoeg om alles te wassen en klaar te zetten. Of te regelen bij vriendinnen die kinderen hebben. Best relaxt eigenlijk zo’n tweede.

Eenmaal thuis heeft de dreumes de wasmand omgegooid en baddert hij zijn knuffelkameel in de waterbak van de hond. De schone was gebruikt hij driftig als handdoek. In mijn rechterzij voel ik getrappel. Het is kermis in mijn buik en in mijn huis. De dreumes rent als een clown door de woonkamer.

Zwanger zijn van nummer twee is echt anders. De tijd vliegt voorbij. Het is hard werken. Rustig aan dik worden is er niet meer bij. Nee, dit is topsport. Het scheelt in ieder geval heel wat uurtjes zweten in de sportschool.

Dit blog van Daniëlle inspireerde mij tot deze 9x wat er anders is aan je 2e (of 3e zwangerschap).