Lees

Wat zeg je mama?

‘Luister naar je moedergevoel!’ wordt er vaak geroepen als je met vragen zit over je kind. Als moeder ken je je kind toch het beste? Maar soms is het best zoeken en kan je moedergevoel ook wel wat hulp gebruiken. Inge blogt over het ‘luisterprobleem’ van haar zoontje.

‘Wat?’
‘Wát zeg je, mama?’
‘Ik versta je niet zo goed!’
‘Mama?’ ‘Mama?’

Als ik niet zijn volledige aandacht heb, verstaat Quin mij meestal niet. Logisch. Waarom zou je luisteren als je net helemaal in je Ninjago-verhaal zit of in een spannende aflevering van Spangas waarin twee mensen elkaar zoenen? Ik gaf regelmatig zijn gebrek aan focus de schuld.

Soms kijkt hij me aan met zo’n meewarige waar-héb-je-het-over-blik als ik hem vraag of hij een glaasje appelsap wil. Ook dát legde ik uit als een kruizing tussen Oost-Indisch doof zijn en dodelijk vermoeid na een lange dag school en bso.

Zelfs voor het feit dat hij op school niet goed meekomt, had ik een verklaring: hij denkt gewoon ánders. Hij is niet zo snel. Heeft even nodig om een vraag te laten landen. Ik begreep dat maar al te goed. Ik had zelf vroeger ook nooit meteen mijn antwoord klaar.

Achteraf denk ik: hoe is het mogelijk dat ik het niet eerder doorhad? Ik heb mezelf heus weleens afgevraagd hoe het komt dat hij zoveel bevestiging nodig heeft. Waarom hij zich de ene dag mans genoeg voelt om zichzelf aan te kleden, terwijl ik hem de volgende dag als een baby moet pamperen. Waarom gaat hij huilen als andere mensen moeten lachen. Soms word ik zelfs boos als hij paniekerig is als er boven geen licht brandt en hij de trap niet op durft.

Het kwartje viel toen een vriendin van mij vertelde over haar moeder wiens gehoor een stuk minder was geworden. Deze volwassen vrouw voelde zich ineens verschrikkelijk onzeker als ze bij familie op bezoek ging. Ze miste soms hele delen van een gesprek en durfde op den duur eigenlijk niet meer bij vrienden langs te gaan. Hoe vaak kun je vragen: zeg, waar hebben jullie het eigenlijk over?

Als zij er al zo onzeker van wordt, hoe heftig moet dat dan zijn voor een kind van zes? De dokter bevestigde mijn vermoeden. ‘Quin zijn gehoor is niet goed, van alle gesprekken mist hij maar liefst 30%.’ De arts praat door over vocht in zijn middenoor, ingevallen trommelvliezen en operatie aan zijn grote neusamandel, terwijl ik tussendoor antwoord probeer te geven op alle vragen die Quin stelt. ‘Wat is dat? Waar zitten mijn amandelen? Waar gebruik je dit lampje voor?’ Mijn hart breekt.

Ik probeer me te concentreren op de moeilijke woorden die de arts uitspreekt. Heb ik het dan helemaal verkeerd gezien? Loopt mijn zoontje iets achter op school, omdat hij een verstopte gehoorbuis heeft? Ik weet niet zo goed wat ik moet voelen. Moeders kennen hun kind toch het best? Ik weet heus wel dat de afgelopen periode best pittig voor hem is geweest. We zijn verhuisd, hij ging naar een andere school, nieuwe vriendjes, het nieuws dat hij een zusje zou krijgen… En dat terwijl hij ook nog eens half doof is?

Als de arts is uitgesproken, maken we een afspraak voor het plaatsen van buisjes. Een vreemde mix van opluchting, schuldgevoel en spanning voor de operatie overspoelen me als ik samen met Quin het ziekenhuis uitloop. Zijn handje in de mijne. Hij huppelt voor me uit, de lentezon in. Ik merk al snel dat opluchting en blijdschap het winnen van het schuldgevoel. ‘Zullen we een ijsje halen, Quin?’

Inge van der Schee

image

Inge is getrouwd met Rudolf, die ze leerde kennen via de Kindertelefoon. Ze is moeder van Quin (6) en 35 weken zwanger van … Naast redacteur is ze ook anti-pest coordinator, omdat ze het belangrijk vindt dat kinderen veilig naar school kunnen. Maar alles wat ze als anti-pest coordinator heel goed weet, vergeet ze héél af en toe tijdens het opvoeden. Daarover én over het krijgen van een tweede kindje schrijft ze graag. www.ingevanderschee.nl

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

5 Reacties

  • Reageer Eline 12 april 2016 at 19:00

    Dit is PRECIES mijn verhaal, wouw! Amélie gaat morgen voor een operatie voor buisjes en haar neusamandelen. Nadat we zo lang dachten dat ze gewoon niet oplette… Pff!

    • Reageer Elsbeth Teeling 13 april 2016 at 12:05

      Oooh wat toevallig. Hoop dat alles goed is gegaan vandaag!

      • Reageer Eline 13 april 2016 at 17:03

        Het ging heel goed, en ik merk volgens mij nu al verschil! Ik ben zo opgelucht 🙂 Bedankt voor dit verhaal!

  • Reageer Tilly 12 april 2016 at 21:08

    Mijn zoon heeft vorig jaar buisjes gekregen. . Ook zijn neus amandelen eruit ! Operatie viel reuze mee .. binnen paar uur stond hij al weer te dansen ! Ben alleen bang dat de buisjes eruit zijn .. nu na een jaar! Verhaal lijkt overnieuw te beginnen! Snel even afspraak maken!

  • Reageer doortjesblog 13 april 2016 at 10:12

    Wat heftig zeg! Ik denk dat je zulke dingen niet snel doorhebt, omdat je juist naar je kind kijkt en er een verklaring voor hebt, je denkt niet zo snel aan iets anders op zo’n moment.

  • Laat je reactie achter