Kleuter, Lees

Tijd

“Even kijken,’’ mijn lief staat voor de planning die aan onze muur hangt, “zaterdag komt je vader oppassen en zondag je moeder. Dan kunnen we dus beiden aan de slag. De stopcontacten moeten nog en de lampen…”
“Maar ik moet toch alleen nog maar behangen?” vraag ik.
“Ja. En alles hier inpakken,” antwoordt hij met een ernstig gezicht.
O ja. Dat moet ook nog.

Komend weekend moeten we nog klussen en het weekend daarna is de grote verhuisdag. Nog maar anderhalve week om alles wat hier staat in een paar dozen te proppen. In de avonduren rijden we af en aan naar de bouwmarkt of worden er verloren uren werk ingehaald, wanneer heb ik nou tijd om alles in te pakken?
In de hoek van de kamer ligt een stapel platte verhuisdozen. Dat klusje ga ik vandaag eens even klaren, dat kan best. Pepijn ligt op bed en Lieve vermaakt zichzelf wel even met een filmpje.
Ik bekijk de inhoud van mijn kast eens goed. De kinderboeken moeten blijven staan, want ik krijg vast ruzie als ik vanavond W.F. Hermans voor wil lezen. Ik begin met de studieboeken en naslagwerken, de kans is klein dat ik die de komende week nodig heb.

Als de doos helemaal vol zit en ik ‘m met mijn voet opzij wil schuiven, krijg ik ‘m geen centimeter van z’n plek af. Ik herinner me ineens dat ik het zo niet geleerd had van m’n moeder toen ik ooit naar mijn studentenkamertje vertrok. Je moet de doos maar voor de helft met boeken vullen, anders worden ze te zwaar. Ik haal de Dikke Van Dale en andere zware boeken er weer uit en leg ze in de vensterbank. Wat pak ik dit weer lekker efficiënt aan. Kom op, na blijven denken, anders schiet het nog niet op. Waar moet ik die doos nu nog verder mee vullen? Moet ik nu alvast een paar setjes kleren uitzoeken die ik de komende anderhalve week ga dragen en de rest van de kleren in de dozen doen? Daar heb ik nu geen zin in, dat kost me veel te veel tijd. En dan zal je net zien dat ik die ene bijpassende panty heb ingepakt en ik met behaarde winterbenen over straat moet. Ik doe m’n sportkleren er wel in, want van sporten komt toch niks in deze verhuisdrukte.

Na twee uur heb ik nog maar drie dozen ingepakt. Nog niet eens de helft van de kast is leeg. Is het handig om de paspoorten in te pakken? En die waardebonnen? En het plakband? Moedeloos doe ik de deurtjes en lades weer dicht en ik kijk naar Lieve die ik al veel te lang achter de tablet laat zitten. Ik ga naast haar zitten en direct kruipt ze dicht tegen me aan. Ik wil tijd. Tijd om met mijn kindjes te knuffelen en even niet bezig te zijn met dat hele verhuisproject. Kan ik dat ook ergens inpakken?

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

1 Reactie

  • Reageer Ruth 16 februari 2017 at 21:33

    Toen wij verhuisden kreeg ik van een vriendin een checklist doorgestuurd. Als je wilt kan ik je die wel mailen? (Lekker vinkjes zetten als je iets gedaan hebt ;))

  • Laat je reactie achter