Lees

Tijd voor mij

Het is tijd voor mij, besluit ik na een lange, drukke dag. Terwijl de jongens met auto’s achter elkaar aan de kamer doorrijden en de boel bijna opgeruimd is, kijk ik m’n man aan. “Is het oké als ik even ga douchen?” vraag ik hem terwijl hij de vaatwasser inruimt. “Ja natuurlijk, ik red me wel. Neem lekker je tijd.” Hij weet dat ik van lang douchen houd en dat gedachteloos onder een warme douche staan bij mij een hele stroom aan creatieve ideeën kan opwekken. Iets wat ik echt nodig heb nu ik allerlei creatieve schrijfopdrachten aan het uitwerken ben die kunnen leiden tot betaald werk. Blij werp ik hem een handkus toe en zet koers naar boven. Ik heb nog een half uur. Ik heb beloofd mijn oudste nog voor te lezen voor hij naar bed gaat. Moet lukken.

Onderweg naar boven struikel ik over een wollen sjaal, opgepropte handschoenen en een Brandweerman Sam knuffel. Ik gooi ze gauw op de juiste plek en loop door naar boven. Op de overloop staat een mand met schone was en een verhuisdoos. Die doos heeft zijn eindstation blijkbaar gemist. De rommelkamer. Terwijl ik de doos voor de boekenkast in die bewuste kamer plaats, valt mijn oog op een openliggend fotoboek. Mijn vingers gaan over de foto’s en ik waan mij weer op die olifant in Thailand, in de tijd dat ik nog geen kinderen had. Dat was leuk, zeg ik hardop en ik zet het boek terug in de kast.

In m’n kledingkast zoek ik tevergeefs naar m’n allerfijnste joggingbroek tot ik me bedenk dat hij nog ergens op die berg met schone was ligt. Net als de kleren van de jongens voor morgen, die ik voor ze had bedacht omdat de fotograaf op het kinderdagverblijf komt. Ik duik in die berg, trek m’n joggingbroek eruit en leg de kleren voor de jongens alvast klaar.

Op naar de badkamer. Met in mijn handen een setje schone kleding, een fris ruikende handdoek en goede moed, stuit ik op een bad dat nog vol ligt met badeendjes, bootjes, auto’s, lege flessen en een kiepwagen. Laat ik nou net in bad moeten douchen. Ik ruim het op en maak ruimte voor mijn douchesessie.

Als ik in het bad klim, valt mijn oog op mijn horloge. Kak. Snel spring ik onder het warme water en zet mijn hoofd uit. Lang douchen zit er niet meer in.

Ik moet toch eens die stop-de-moeder-ruimt-op-en-regelt-alles knop eerder omzetten. Gelijk als ik met mijn voet de trap raak ofzo. Zodat het stukje ‘tijd voor mij’ uitbreidt en er vaker een creatieve flow komt. In ieder geval bracht het genoeg inspiratie voor dit blog. Is de missie toch gedeeltelijk geslaagd.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

1 Reactie

  • Reageer Melanie 21 januari 2017 at 16:45

    Heerlijk om jouw blog te lezen, tijd voor mijzelf. Zo herkenbaar. Net uit mijn werk, huis is net zo als ik vertrok. Nog geen boodschappen gedaan door manlief. Hij is nu de deuruit om boodschappen te doen . Ik hoop dat ik mijn moment nu kan pakken , lange douche. Sterkte en succes en doorgaan met je blogs

  • Laat je reactie achter