Baby, Lees, Peuter

Nee, nee, nee

Henno huilde en ik kon alleen maar lachen toen ze er na drie keer persen uit was. Anderhalve kilo was ze. Ik mocht haar eventjes vasthouden, maar na een paar minuten werd ze naar de couveuse gebracht. Henno zei: ‘Maar straks herken ik haar niet tussen alle andere baby’s!’ Waarop de gynaecoloog antwoordde: ‘Wees maar niet bang, er is maar één zo’n kleintje met van die lange benen.’

Zo begon ons avontuur met Keet. Borstvoeding bleek niet zo vanzelfsprekend als je als niet-moeder denkt. Keet kreeg moedermelk via een sonde, muizenhapjes. Twintig milliliter per keer, twaalf keer per dag. Ze groeide goed, ze poepte (hoezee!), ze bleef op temperatuur en na drie weken liepen we met z’n drietjes het ziekenhuis uit. Thuis hielden we nauwgezet schema’s bij van hoeveel ze wanneer dronk. Nog nooit waren we zo geordend: een kind krijgen was met recht een ‘life changing event’.

Keet groeide, en voor we het wisten mochten we de moedermelk afwisselen met fruithapjes. Vol goede moed startten we met pruimen, sinaasappel, banaan. Daarna worteltjes, bloemkool. Van haar kokhalzen bij een lepeltje fruit werden we onzeker en de groenten moest ze ook niet. Ter afwisseling kocht ik sperziebonensmurrie uit de fabriek en een ‘stoofpotje met rundvlees en wortel’ en jawel, die werden enthousiast onthaald. Ze at!

De potjes werden onze beste vriend. Jammer dat er ergens in mijn hoofd een stemmetje bleef drammen dat vers eten toch beter zou zijn en dat ze het toch moest leren, echt eten. Telkens als ik toch weer eigen culinaire hoogstandjes voorschotelde, schudde Keet resoluut haar hoofd, zei ‘nee, nee, nee’ en hield haar mond stijf dicht. Het avondeten werd er niet gezelliger op.

‘Als ze zestien is eet ze vast geen potjes meer.’

Ik praatte het voor mezelf goed. ‘Ze is nooit ziek’, ‘als ze zestien is eet ze vast geen potjes meer’, ‘ze zal er niets aan overhouden’ en dat soort dingen. En guess what? Ik kreeg gelijk. Het kind is inmiddels ruim elf, de keren dat ze ziek is geweest zijn op één hand te tellen, ze heeft geen slechte eetgewoonten ontwikkeld, is nog steeds lekker slank en inmiddels eet ze eigenlijk alles.

Nou ja… bijna alles.

Schermafbeelding 2016-03-18 om 10.36.04

 

Relax Mama in de Keuken

Deze column komt uit mijn boek Relax Mama in de Keuken. Een boek met 50 succesrecepten van andere moeders. En met: nog vier columns van mij, met hele handige tips van verschillende deskundigen, en natuurlijk met Relax Mama-spreuken en grapjes! Het boek is verkrijgbaar bij onder andere bol.com en bij verschillende boekwinkels en kost slechts €9,99.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

5 Reacties

  • Reageer Corien 19 maart 2016 at 08:02

    Waar je je druk om kan maken he? Mijn zoontje is 10 maanden en at altijd goed van m’n zelfgemaakte potjes. De laatste tijd laat hij het ineens vaak staan…. Behalve als ik een potje geef. Stress! Zal ook wel weer goed komen.

  • Reageer Dity 19 maart 2016 at 12:24

    Ik had 2 van die potjeskinderen. Ik heb het idee dat de smaak van zelfgemaakt eten voor sommige kinderen gewoon te sterk is. Die potjes smaken veel laffer en flauwer. En dat lustten ze bij mij wel. Dat spul wat ik heel verantwoord zelf gemaakt had moesten ze gewoon niet. Ook hier 2 koters die gewoon goed groeien en gezond zijn. Wel eten ze nog steeds beroerd maar het wordt steeds beter. Dus zal ook wel weer goed komen…

  • Reageer Smaken verschillen – Club van relaxte moeders 10 januari 2017 at 19:12

    […] dochter Keet wilde juist niet anders. Haar column met de titel ‘Nee, nee, nee’ kun je hier […]

  • Reageer Relax Mama-weekmenu 69: de favorieten van Keet – Club van relaxte moeders 2 juni 2017 at 08:45

    […] Even een hart onder de riem voor moeders met slechte eters: Keet was lange tijd een behoorlijk slechte eter. Sterker nog, ze heeft veel langer dan ons lief was uit potjes gegeten. Dat was het enige wat we goed naar binnen kregen bij haar. Inmiddels is ze twaalf, een oersterke meid én kan ze echt van vanalles en nog wat genieten. Dus…. het is een fase, en het komt goed en al die clichés, die zijn allemaal waar. Over die potjes schreef ik ook een column in mijn boek Relax Mama in de Keuken. Die column vind je ook hier. […]

  • Reageer Babyvoeding: vers of een potje? - Club van relaxte moeders 21 december 2022 at 14:02

    […] je of je je kindje vers voedsel of potjes wilt geven? Het kan allebei! Mijn oudste at als baby alleen maar potjes (en is inmiddels topsporter), mijn tweede spruit moest daar juist niets van hebben en at alleen […]

  • Laat je reactie achter