Moedergevoel?

Ik had geen flauw benul wat voor soort moeder ik zou worden en hoe ik het opvoeden zou aanpakken. Hoewel je een baby nog niet direct hoeft te gaan opvoeden, zijn er natuurlijk wel gelijk keuzes te maken. Over waar je je kindje laat slapen bijvoorbeeld. Moet het in zijn of haar eigen bedje slapen of mag het bij jou? Over voeden: voed je op schema of naar behoefte? En dat is nog maar het begin van het moederschap. Net als die andere moeders deed (en doe) ik maar wat. Maar dat ‘wat maar doen’ gaat me wel steeds beter af.

Jaren geleden schreef ik Relax Mama! Een boekje met 101 tips om een relaxte moeder te worden, te zijn en te blijven. Dat kon ik schrijven, vooral omdat ik zelf na de geboorte van mijn oudste een hele tijd helemaal niet relaxt was. Toen Keet twee jaar was, zat ik er flink doorheen. Was maandenlang moe en lusteloos en kreeg zelfs paniekaanvallen. Toen pas had ik door dat ik veel dingen was gaan doen zoals ik zag dat anderen dat deden en zoals ik dacht dat het hoorde. Ik had niet door dat die manier vaak niet de mijne was. Langzaam ging ik inzien dat ik mezelf compleet voorbij was gerend en helemaal niet naar mezelf had geluisterd. Zo gaf ik Keet een slaaptraining waar ik achteraf gezien helemaal niet achter stond. Probeerde ik haar nogal streng haar eten te laten opeten, terwijl streng zijn niet echt in mijn aard lag en stond ik uren achter een schommel omdat ik vond dat je dat als moeder nou eenmaal hoort te doen. Het was alsof ik ‘vader en moedertje’ speelde.

Kompas

Ik moest eerst flink tegen de lamp lopen om erachter te komen dat ik veel meer moest gaan luisteren naar mijn eigen gevoel. Dat dát het kompas was voor mijn eigen moederschap. Op een van de pagina’s in Relax Mama! staat de zin: ‘vergeet alles wat je denkt te weten over goede moeders.’ Dat is inmiddels een van mijn lijfspreuken geworden. Want wat voor de ene moeder goed is, hoeft voor de andere moeder helemaal niet te werken. DE goede moeder bestaat niet.

En wat een mazzel heeft Teun daar mee. Teun, die zes jaar later dan zijn zus werd geboren en een moeder kreeg die veel beter zichzelf durft te zijn en hem daarmee ook veel meer zichzelf kan laten zijn. Dat gaf mij ook de ruimte om het boek Relax Mama! te schrijven. Op basis van alles waar ik zelf tegenaan was gelopen en de worstelingen die ik hoorde van mijn vriendinnen. Maar ik sprak ook deskundigen en ging meer lezen over het moederschap en opvoeden. En zo kwam ik er achter dat er bijvoorbeeld ook opvoedboeken zijn die wel dicht bij mijn moederhart liggen.

Ik leerde ook Tischa Neve kennen en werd fan van haar manier van schrijven over opvoeden. Omdat ze niet predikt het allemaal beter te weten en ze ook aangeeft wat ze zelf lastig vindt en hoe ze daar mee omgaat. Omdat ze snapt dat het in theorie allemaal een stuk makkelijker is dan in de praktijk en bovenal omdat ze met heel veel respect naar kinderen kijkt. 

Toegeven

Goed opvoeden begint volgens mij met durven toegeven dat je het soms moeilijk vindt, durven te praten over waar je tegenaan loopt en durven dát boek op te pakken wat bij je past en daar de tips uit op te pikken die je nodig hebt. En tips die niet bij je passen naast je neer te leggen. Je eigen keuzes maken.

Ik ben inmiddels niet meer de strenge moeder als het op eten aankomt. Teun hoeft van mij niet koste wat kost zijn bord leeg te eten. Wel wil ik Tischa bij deze bedanken voor het feit dat kleine Teun sinds haar bezoekje aan ons altijd zijn broccoli opeet. Niet omdat het van mij moest, maar omdat Tischa hem daartoe wist te verleiden.

De wijze raad van Tischa en mijn ervaring nu gebundeld

We zijn jaren verder. En ik ben mega-trots dat ik inmiddels samenwerk met Tischa en er daardoor voor kan zorgen dat nog veel meer mensen van haar wijsheid (en mijn ervaring) kunnen leren. Bijvoorbeeld door onze webinars of door onze workshop Word de ouder die je graag wilt zijn.