Lees, Tiener

Magister is watching you

‘Vanaf wanneer zijn alle docenten verplicht om het huiswerk in Magister te noteren?’ vraagt een van de moeders in de klas. Ik zit bij de ouderavond van havo 2. Ik heb me achterin de klas geïnstalleerd en voel me weer dertien.

Oja Magister. De app waarin cijfers worden bijgehouden en dingen als het rooster en aanwezigheid. Waardoor leerlingen inzicht hebben in die gegevens, maar waardoor je ook als ouder alles kunt inzien.

Ik bedenk dat ik nog steeds het wachtwoord van Magister niet heb opgesnord en de app dus nog niet heb geïnstalleerd en voel me direct schuldig. Een niet-betrokken moeder op zijn minst.

Vorig jaar stond nog niet al het huiswerk in Magister weet ik. Inmiddels blijken bijna alle docenten het te doen, behalve die van Geschiedenis. Boefje. Maar de mentor belooft beterschap, vanaf november zijn alle docenten verplicht het huiswerk te noteren in het systeem. Ik ben blij dat ik geen docent ben.

Mijn onderbuik houdt niet van Magister. Het is misschien een hartstikke slim systeem en het is vast verstandig als je alles kunt bijhouden, maar ik schiet er acuut van in de weerstand. Ik wil geen ‘big brother systeem’ om mijn kind te controleren. Alhoewel het vorig jaar echt goed was dat we tegen het einde van het schooljaar de cijferlijst van Keet toch eens inkeken en ter plekke ontdekten dat die iets minder rooskleurig was dan ze ons had voorgespiegeld.

Na afloop van de ouderavond blijf ik met een onbestemd Magister-gevoel rondlopen. Wint mijn gevoel of mijn verstand het op dit vlak? Maar mijn onderbuik roert zich hard en de app staat nog steeds niet op mijn telefoon.

Een paar dagen later lunch ik met mijn vriendin Mariëlle. Die meerdere kinderen op het voortgezet onderwijs heeft én orthopedagoog is. Ze adviseert scholen en ouders in Amsterdam bij opvoeden. Ik vraag naar haar ervaringen met Magister. ‘Op onze school krijgen de ouders geen toegangsgegevens voor Magister,’ antwoordt ze tot mijn verbazing. Ze stimuleren wel dat je gewoon af en toe met je kind meekijkt. ‘Tegenwoordig kunnen ouders bij wijze van spreken al voordat het kind van school thuis is, zien of hij of zij een keer de klas is uitgestuurd,’ zegt Mariëlle. ‘Vroeger hoorde je zoiets pas als het een paar keer was gebeurd. Nu kun je als ouder iedere scheet meekrijgen.’ Ik denk terug aan mijn eigen middelbare schooltijd en moet er niet aan denken dat mijn ouders alles hadden geweten. Dat ik de perfecte imitatie van mijn moeders handtekening niet had kunnen gebruiken omdat briefjes vervalsen geen optie was met zo’n systeem. Dat ik niet had kunnen hangen in het winkelcentrum omdat mijn ouders wel wisten dat ik die Franse toets had of dat aardrijkskunde werkstuk. Er zijn vast keren geweest dat ik een vier voor wiskunde voor mijn ouders verzweeg en dat ik in de stress schoot dat ik mijn huiswerk niet goed in mijn agenda had genoteerd.

Ik gun Keet dit soort momenten ook. Dat ze de mist in kan gaan zonder dat wij het gelijk weten. Dat ze het zelf oplost. Of niet en dat ze het dan toch met hangende pootjes opbiecht. Dat ze kan puberen, kan vallen, opstaan en opgroeien. En loskomen.

Ik gun Keet ook recalcitrante docenten die het huiswerk per keer opgeven. Die onverwachte SO’s geven. Die de boel een beetje in verwarring brengen. En ik gun haar ouders die de app niet installeren. Maar die regelmatig met haar om tafel gaan zitten om samen Magister te openen en samen te kijken naar cijfers en planning. En dat ze dan leert te vertrouwen dat ze ons alles kan vragen en vertellen. Omdat wij haar ook vertrouwen.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

20 Reacties

  • Reageer Suzanne 18 september 2017 at 17:33

    Jaaa, dat gun ik mijn kind ook! Helemaal mee eens :).

  • Reageer Gerty Verschuren 18 september 2017 at 19:02

    Mijn lief werkt als docent Wiskunde op een VMBO. Ik merk aan hem dat magister voor rust zorgt. Iets om zich aan vast te houden. Want we leven niet meer in de tijd dat wij naar de middelbare gingen en daarmee leven we ook niet meer met dezelfde mentaliteit. Tegenwoordig lijkt het helaas zo te zijn dat de docenten degene zijn die ter verantwoording worden geroepen door ouders, wanneer hun kind onvoldoendes haalt. In “onze” tijd legden onze ouders deze verantwoordelijkheid bij ons neer. Voor mijn lief is het in ieder geval fijn om de ouders naar magister te kunnen verwijzen, wanneer er weer eentje woedend aan de telefoon hangt om 19.30 uur in de avond, omdat zoon en/of dochterlief weer een onvoldoende heeft gehaald of zogenaamd niet wist dat er huiswerk opgegeven was of dat er een toets zou zijn. Natuurlijk kan wil ik niet alle ouders over één kam scheren, maar voor zover ik het kan beoordelen, lijkt zo’n systeem helaas(!!!) toch nodig te zijn in deze tijd. Dus ga er maar rustig vanuit dat docenten heel gelukkig en blij zijn, met ouders zoals jij 😉

    • Reageer Anne 18 september 2017 at 20:07

      Hoi
      Ik vind het altijd zo bijzonder dat mensen de docent in de avond privé bellen. Heb toevallig ook van docenten privé nummer, (basisschool) maar ik ga hun daar niet op bellen in de avond, ook niet overdag bel indien nodig altijd via school. misschien als je het van te voren per mail overlegd. Mijn vader was ook vmbo docent en heel soms werden wij thuis gebeld, inderdaad het type ouders dat eigenlijk zelf ter verantwoording geroepen zouden moeten worden.

      Ben ik ouderwets als ik het een soort van onbeschoft vindt om een docent privé te bellen en ter verantwoording te roepen.

      • Reageer Petra 19 september 2017 at 06:48

        Het hangt ook van het soort ouder af. Ik heb op een school gewerkt waar ouders op de ouderavond vroegen wat IK aan de onvoldoendes van hun kind ging doen. Nogal de omgekeerde wereld en gelukkig zijn niet alle ouders zo. Je moet als ouder inderdaad niet alles willen weten en zien van je kind ☺

        • Reageer Esther 19 september 2017 at 08:24

          Ik ben zelf docent en geef ouders en leerlingen mijn telefoonnummer gewoon niet. Als je dat wel doet, weet je dat dit kan voorkomen. Ik hoor van collegas ook weleens dat ze appjes krijgen over het huiswerk of ineens informeler worden aangeproken. Per mail ben ik bereikbaar genoeg

  • Reageer Michal 18 september 2017 at 19:39

    Zo mee eens. Ik voel precies dezelfde weerstand en heb de inlogcode die ik gekregen heb ook nog niet gebruikt.

  • Reageer Régine 18 september 2017 at 20:39

    Mijn dochter zit nu in haar examenjaar. Het eerste jaar keek ik af en toe in magister. De afgelopen jaren helemaal niet meer. Ik ga ook niet naar de ouderavonden. Het is elk jaar hetzelfde en volgens de school voornamelijk bedoeld om het onderlinge contact tussen ouders te verbeteren. Overigens bezoek ik wel altijd de ouderavonden op de basisschool, deze gaan tenminste nog ergens over.

  • Reageer Deesje 18 september 2017 at 21:03

    Míjn dochters zitten nu beide op het VWO. Op een school dat van Magister gebruik maakt. In deze tijd een superhandig middel voor de leerlingen. Zeker met een rooster dat veelvuldig wijzigt. Een bellijst zoals wij die vroeger hadden als er in de ochtend uren uitvielen, is verleden tijd. Maar ook alle studiewijzers die erin staan , uitwerkingen, filmpjes. Ik zou wel willen dat ik dat had in mijn tijd. Dat wij als ouder ook kunnen inloggen is ook handig, maar ik gebruik dit niet om hun te controleren op huiswerk of eventueel spijbelgedrag. Wel vind ik het fijn om te weten hoe laat ze uit zijn en wanneer ik hun dus thuis kan verwachten. Dat we de cijfers nu niet in een rapport maar via Magister kunnen inzien is toch ook super. Ik vind het een middel van deze tijd en ben er blij mee.

  • Reageer Rachel 18 september 2017 at 23:39

    Ik schrik ervan dat zoiets bestaat. Op de middelbare school is het kind op een leeftijd dat hij zijn ik gaat ontwikkelen. Dat je leert omgaan met verantwoording of met tegenslagen. Met zo’n app kunnen de ouders nog zo’n vinger in de pap hebben dat hij daar helemaal geen kans voor heeft. dat zo’n programma voor een kind overzicht geeft is fijn, maar ga het niet gebruiken om je kind te controleren.

  • Reageer Cynthia 19 september 2017 at 07:33

    Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit mijn agenda inkeken om te zien wat voor huiswerk ik had. En ik ben prima terecht gekomen. Wat hebben pubers er nou aan dat hun ouders dat ook nog voor ze in de gaten houden. Daar krijgen ze toch geen verantwoordelijkheidsgevoel van? Ik vrees dat deze Magistergeneratie later massaal thuis zit met een burn-out omdat ze niet zijn opgewassen tegen het echte leven.

  • Reageer Esther 19 september 2017 at 08:20

    Ik ben zelf docent en heb gelukkig niet veel ouders die mij ter verantwoording roepen. Ik ben het eigenlijk helemaal met jullie eens. Als er iets aan de hand is, neemt de school wel contact met de ouders op en is het niet erg als je het niet op Magister hebt gezien. Ik zou wel aanraden om de cijfergemiddelden een paar keer per periode te bekijken. Ik heb wel een keer een moeder gehad die teleurgesteld was dat haar zoon naar een niveau lager moest. Toen we daarover een gesprek hadden was het onmogelijk zijn cijfer hoog genoeg te krijgen. In plaats van het de school kwalijk te nemen was het hier wel handig als ouders het ook bijhouden en zelf contact opnemen. Voor docenten is het ingepland wanneer ze dit moeten doen. Vaker kan natuurlijk, maar daar is vaak geen tijs voor

  • Reageer Marrigje 20 september 2017 at 11:11

    Toen het hier kwam, heb ik me, als lid van de ouderraad er erg tegen verzet. Maar het moest komen, en alle ouders moesten in alles inzicht hebben bij hun kinderen. Ik heb nog steeds geen wachtwoord, of beter, ik heb een wachtwoord maar weiger min of meer, gebruik te maken van magister. Ik voel me beoordeeld als een niet betrokken ouder, wat ik allerminst ben. Zolang het goed gaat, merkt school weinig van mij, maar zodra het mis gaat zullen ze weten met wie ze te maken hebben (en dat weten ze na een aantal kinderen ook echt wel) Maar wel een moeder die niet stiekem in Magister gaat kijken of het kind spijbelt, dat vertellen ze me nu zelf. Huiswerk hou ik niet bij, ik faciliteer dat ze het kunnen maken maar ik heb mijn diploma’s al, ik hoef niet nog een keer.

  • Reageer Verduijn 21 september 2017 at 06:17

    Er zit veel verschil in het niveau van kids. Ik kan me voorstellen dat je als ouder niet op magister zit te wachten. Ik lees ieder geval genoeg redenen. Gelukkig dat jouw kind zo goed mee komt op school. Dat misstappen of ondeugendheid nog opgevangen kan worden door de volgende keer extra hard te leren.

    Als vmbo docent en mentor in het vmbo ben ik maar al te blij met magister. Niet dat leerlingen dom zijn, maar hulp is wel nodig als het gaat om plannen. Magister kan gezien worden als big brother, maar het kan ook gezien worden als middel om ouderbetrokkenheid te vergroten. Sommige leerlingen kunnen niet uit zichzelf misstappen corrigeren door volgende keer extra hard te leren. De hersenpan is nog niet zo ontwikkeld dat ze oorzaak gevolg door hebben. Gelukkig zijn er dan ook ouders die naast het kind gaan zitten, met de magisterapp om ze te helpen.

  • Reageer Theo Mensen 22 september 2017 at 15:02

    Magister is geen “leerling-volg-systeem”. Het is een schooladministratiesysteem dat last heeft van “function creep”, dat is:”het onder druk veranderen van de functie en het gebruik van informatie voor een ander doel dan waarvoor die informatie is verzameld of wordt verwerkt” (bron:labyrinth.rienkjonker.nl).
    Elsbeth voelde dat feilloos aan en vriendin Mariëlle heeft ook wel door wat er mis is met het verschaffen van toegang tot deze persoonlijke data en deze persoonlijke (leerling-)informatie.
    Wat je wél zou willen als leerling en als ouders en als leerkracht en als school is een “leerling-volg-jezelf-systeem”. De opdrachtgevers en de ontwikkelaars van Magister zouden een eind moeten maken aan dat ‘creepy’, dat griezelige “function creep” en serieus werk moeten maken van de ondersteuning van leerprocessen en van maatwerk, van gepersonaliseerde leerwegen dus. Of anders gezegd: de ontwikkelaars, verkopers, kopers en gebruikers van Magister en andere leerling-volg-systemen zouden eens serieus werk moeten maken van de ontwikkeling en het gebruik van een uitstekende “Leerling-Volg-Jezelf-Systemen”. Een voordeel is dat het Nationaal Regieorgaan Onderwijsonderzoek (NRO) al bezig is om de nodige kennis en ervaring te verzamelen en beschikbaar te maken voor dit doel.

  • Reageer Jacqueline 22 september 2017 at 15:51

    Oh, ik ben gelukkig niet de enige ouder die niks met dat wachtwoord gedaan heeft. Mijn dochter zit nu in de 3e en komt nog steeds braaf vertellen wat voor cijfers ze heeft gehaald. Ook de onvoldoendes, of eigenlijk juist de onvoldoendes, waardoor ik elke keer nog verrast ben over haar rapport wat er beter uitziet dan verwacht.

  • Reageer Annelore 25 september 2017 at 20:51

    Goed verhaal!!

  • Reageer Zeven best gelezen blogs in 2017 – Club van relaxte moeders 29 december 2017 at 19:00

    […] Cijfers, aanwezigheid en welk huiswerk ze hebben. Hartstikke handig. Maar toch… ik schreef dit blog over Magister en het onderduikgevoel dat ik er van […]

  • Reageer Miranda 2 september 2018 at 21:06

    Ik heb zo’n kind die nooit iets verteld en als je vraagt hoe het was op school alleen.. goed ..antwoord.
    En dus ook op hoe zijn repetities gingen terwijl er uiteindelijk flink veel onvoldoendes stonden.
    Hijzelf was totaal relaxed en dacht een week voor zijn eindexamen het nog wel op te kunnen halen.
    Plannen was een dingetje,bij elke toets dacht hij dat 2 dagen vantevoren vroeg genoeg was om te beginnen met leren.
    Gelukkig hadden we dat systeem waardoor we het in de gaten konden houden en samen met hem inplannen,zonder dat zou hij nu niet geslaagd zijn .
    We hebben het geprobeerd een jaar los te laten en toen bleef hij zitten waardoor de consequentie zou zijn dat als hij nog x bleef zitten hij moest afstromen waardoor hij dan niet de opleiding zou kunnen volgen die hij wilde.
    Nu gaat hij naar het mbo en laten we het los hebben we afgesproken,we denken nu hij op een gerichtere opleiding zit dat het beter zal gaan maar ze zijn nog zo jong op het vmbo en er wordt zoveel meer van ze verwacht dan bij ons vroeger

  • Reageer Laura lubbers 2 september 2018 at 22:38

    Ik doe er ook helemaal niks mee. Ik dacht dat ik de enige was. Ik vind het belachelijk dat kinderen zo in een keurslijf gestopt worden. Je mag niks fout doen en alles volgens de regels. De grap van dit alles is dat we het nog gek vinden dat er zoveel burn outs zijn onder de jongeren… En ja zelfs al op de middelbare school. Ik denk dat ik wel weet waarom. Daar heb ik geen wetenschappelijk onderzoek voor nodig!

  • Reageer Stichting leerKRACHT 17 december 2020 at 11:34

    Helemaal mee eens! Het is goed om de persoonlijke- en schoolontwikkeling eens in de zoveel tijd bij te houden. Zo komt er ook minder druk op het kind. Wat vind ze er zelf van?

    Anne

  • Laat je reactie achter