Lees

In de mailbox: verwachtingen

Soms krijg ik een mail, die ik graag met jullie deel in de rubriek in de mailbox. Zo ook deze mail van Wendy, over het kerstdiner op school en haar zoon Jonas.

“Wie laat haar kind nou in een joggingbroek naar het kerstdiner gaan?” Haar ogen spoten nog net geen vuur toen ze naar mijn zoontje keek. Ik slikte mijn tranen en frustratie weg en keek naar Jonas. Zo trots als een pauw kwam hij de klas binnen in zijn joggingbroek en t-shirt. Ik vond hem inderdaad ook nogal afsteken tegen zijn klasgenootjes. Alle jongetjes in mini-driedelig pak, de meiden als perfecte prinsessen in glinsterende feestjurken.

Een uur daarvoor stond ik nog met het zweet op mijn rug in de woonkamer. In mijn ene hand een overhemd en in mijn andere hand een pantalon. Speciaal gekocht voor het kerstfeest. Lijnrecht tegenover een woedend kind. Ik vond dat hij nou maar eens moest doen wat wilde. Een dag géén joggingbroek aan, maar nette kleren. Want dat hoorde zo, vond ik. Elke dag dat gedonder en gezeur. Nu deed ie maar eens een keer iets netjes aan. Maar Jonas bezweek niet onder mijn druk.

“Je moest toch je mooiste kleren aandoen vanavond?”, vroeg zijn beste vriendje. Jonas keek hem niet-begrijpend aan en haalde zijn schouders op. “Maar dit zijn toch mijn allermooiste kleren!” Dat kon niemand ontkennen. Jonas ging stralend zitten en was superblij. Hij keek me aan en stak z’n duimpje omhoog. En nu slikte ik weer mijn tranen weg. Dit keer niet vanwege frustratie, maar omdat ik me realiseerde dat dit helemaal niet om een joggingbroek ging. Dit ging om mij en mijn eigen verwachtingen en wat de andere moeders wel niet van mij zouden denken.

Toen ik de school uitliep was ik trots op Jonas. Trots op zijn eigenzinnigheid en eigen smaak. Hij mag zichzelf zijn, ook al strookt dat niet met wat ik het perfecte plaatje vind. Kerstdiner in joggingbroek is misschien helemaal niet zo’n slecht idee.

Wie is Wendy?

Wendy Koerten is getrouwd met Jeroen en moeder van de tweeling Kristian en Jonas (7 jaar) en van Bjarne (5 jaar). Na jarenlang als communicatieadviseur te hebben gewerkt, heeft Wendy sinds kort haar eigen bedrijf. Met Worklife Blend helpt ze ambitieuze werkende moeders om de werk-privébalans voorgoed overboord te gooien en in te wisselen voor een zelfgekozen, perfecte mix die een moeder én haar gezin gelukkig maakt.

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

10 Reacties

  • Reageer Alice Ermes 21 december 2017 at 20:11

    Dochter (4 jaar) had een Elsa jurk aan. Van de verkleed-afdeling. Kind zo blij, dat ik er ook maar Elsa gympen bijgedaan heb.
    Enneh….. Waar bemoeien ze zich mee…. Echt. Laat die kinderen toch. Als ze groot zijn, MOETEN ze nog zoveel.

  • Reageer lonneke Emonts 21 december 2017 at 23:07

    Hele mooie mail! Dit is zo waar! Ik heb regelmatig discussies met mensen die beweren dat een kind ook moet leren wat mooie kleren zijn?. Kromme tenen krijg ik er van, mooi is voor ieder anders. En hoe mooi is het dat je kind zich niet wil spiegelen aan al die andere kinderen en dolblij is in zijn trainingsbroek! Het is super knap dat een kind al zo veel zelfvertrouwen heeft!
    Ook knap van jou als moeder? ik weet hoe je je voelt, mijn jongste dochtertje is ook zo.
    Voel jezelf niet schuldig, je bent een top moeder?

  • Reageer Mariska 22 december 2017 at 00:01

    Onze9 jarige heeft zich voor het kerstdiner nog even omgekleed in een andere spijkerbroek, zomershirt met palmbomen en zijn oranje pet. Ik vind het heerlijk hoe authentiek hij is en hoe lekker hij er bij zat in de klas. (Ik had zijn joggingbroek nog wel in dewas zitten ?)

  • Reageer Hester 22 december 2017 at 08:15

    Mijn zoon wil al jaren geen spijkerbroek of iets soortgelijks aan, hij wil zachte broeken! Na maanden van strijd heb ik het nu zo gelaten, voor mij is het de sport om te gekke joggingbroeken te vinden voor mijn eigenheimer…
    En ook hij zag er super stoer uit in zijn joggingbroek met zijn foute kersttrui!!

    • Reageer Vanessa 23 december 2017 at 13:03

      Herkenbaar! Hier ook een zoon die alleen maar zachte broeken aan wil! Gelukkig hebben ze tegenwoordig echt stoere joggingbroeken! En deze keer wilde hij een bloes aan; knapperd!

  • Reageer Etty Geertsma 22 december 2017 at 14:21

    Gisteravond was het gezellige Kerstdiner bij ons op school. ’s Ochtends eerst wat voorpret in de kring, waarbij enkele kleuters vertelden wat ze aan gingen trekken. Omdat ik vind dat elk kind zich prettig moet kunnen voelen, hou ik elk jaar hetzelfde praatje. Het gaat om fijn bij elkaar zijn, knus met de lichtjes aan. En voor de een is dat op en top in gala, voor de ander in lekker zittende kleren. Het is het gedoe niet waard.

  • Reageer Anke 22 december 2017 at 15:12

    Hier nog zo’n joggingbroek-lover… Met het kerstdiner wel een spijkerbroek aan (zo’n jogger van de WE, die zijn nog een beetje acceptabel voor zoonlief ?), totdat hij er na 10 minuten een beker drinken overheen gooide en hij van de juf een reserve broek kreeg. (Jawel, een joggingbroek ?) Ik ga er echt geen strijd mee van maken heb ik een paar weken geleden besloten. Als hij maar iets aan z’n billen heeft als hij naar buiten gaat ?. Toch is het nog steeds een issue voor heeeeel veel mensen. Zo zonde…

    Wel jammer dat er voor meiden niet zoveel leuke ‘geklede’ joggingbroeken zijn. Zijn zus zou graag meedoen met haar broertje…

  • Reageer Marga 23 december 2017 at 00:15

    Die van mij koos een ribbroek, noorse trui en kerstmanmuts. Past bij het thema, ik vond hem er geweldig uit zien 😉

  • Reageer Elsbeth Teeling 29 december 2017 at 09:30

    Vreemd…. bij mij werkt het wel gewoon. Het is een linkje naar haar LinkedIn-pagina.

  • Reageer mira 23 augustus 2020 at 09:38

    Niet echt kerstseizoen nu, maar toevallig lees ik dit nu. Mijn dochter van 6 ging afgelopen kerstdiner in haar panda-onesie. Dat is haar favoriete pak en ze houdt niet van jurken en roze. Voor haar was het simpel.

    Gewoon niets van aantrekken, lekker laten dragen wat ze leuk vinden!

  • Laat je reactie achter