Lees

Gaan we kussen of huggen?

We gingen naar een concert. Met vrienden. En vrienden van vrienden. Bij de deur van de concertzaal troffen we de eerste twee vrienden van vrienden. Ik had ze één keer eerder gezien. Gaan we kussen? Ja, we gaan kussen. Een hand is te afstandelijk. Een no go. In een fractie van een seconde was de beslissing genomen. Drie kussen it was. Eenmaal binnen liepen we in de donkere drukke zaal tegen de volgende vriend van aan. Ik dacht niet na. Ik zette mijn drie kussen in. Het ging mis. De tweede bleef ergens hangen bij zijn neus.

Ik ben in verwarring. Nederland is in verwarring. Vroeger was het duidelijk: Nederlanders kussen drie keer. Dat kon hoogstens wat onduidelijkheid opleveren als je buitenlandse vrienden over had. In de ons omringende landen is één of twee kussen op de wang gebruikelijker. Dreigde er een kus-debacle met vrienden van over de grens dan kon je op de valreep nog een soort hysterisch ‘three kisses! In Holland we do three kisses!’ in het luchtledige roepen. Waarmee je de situatie meestal net op tijd kon redden.

Maar nu. Het is niet meer duidelijk. De drie kussen raken in verval. De kus-knuffel is upcoming. En dan heb je ook nog de hug zonder kus. En met een select gezelschap heb je misschien de kus op de mond (want-wij-zijn-heel-goed-met-elkaar). En dan moet je maar onthouden met wie je welke code ook al weer zonder woorden had afgesproken. Voor je het weet hang je dus ergens in de lucht met je tweede kus. Of geef je  in een vlaag van verstandsverbijstering iemand een klapper op de mond die je normaal een hug of – nog erger – ‘gewoon’ drie kussen op de wang geeft.

Vanavond is het oud en nieuw. Mocht je dit vieren met een iets groter gezelschap dan je eigen gezin, dan kan het zijn dat er mensen uit verschillende categorieën bij zitten: drie-kussen-mensen, knuffel-kus-mensen, kus-op-de-mond-mensen. Misschien zitten er nog verdwaalde we-houden-het-bij-een-stevige-handdruk-kennissen bij. Dan kan het zijn dat je, onder invloed van een x aantal glazen champagne of gin tonics in het heetst van de strijd niet meer paraat hebt welke code je bij wie ook al weer had.

Daarom adviseer ik je om straks als de klok twaalf heeft geslagen en het grote gelukkig-nieuwjaar-kus-gebeuren gaat beginnen, standaard over te gaan op de ‘hug’. Ik leerde hem van mijn man, die zei ‘mijn probleem’ niet te ervaren.
‘Ik laat je zien hoe ik dat doe,’ zegt hij als ik hem mijn verwarring voorleg en hij gaat voor me staan. Hij tilt zijn rechterarm een beetje omhoog in een uitnodigende hug-stand en buigt naar me toe. ‘Dit is het punt waarop de handschud-grens gepasseerd is.’ Als een spiegelreactie gaat ook mijn arm een beetje omhoog en volgt er op natuurlijk wijze een hug. Geen twijfels, geen verdwaalde luchtkussen, geen botsende neuzen.
Enige wat dan nog rest is de keuze wang-op-wang-hug of hug-met-kus-op-wang. Maar dat volgt in de volgende les: ‘huggen voor gevorderden.’

In les twee komen onder andere ook de volgende vragen aan de orde:
– Huggen mensen van boven de 50 jaar ook of hou ik het dan bij drie kussen?
– Is het nu de bedoeling dat ik ook mijn buurman of irritante achteroom hug?
– Hoe lang houd je de hug aan?
– Is het ook mogelijk om verschillende technieken te combineren?

Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter