Kleuter, Lees, Peuter

De perfecte moeder

‘Ja, en nou? Zeg maar sorry mama.’
Die zeven woorden lieten me de rest van de dag niet meer los. Mijn vierjarige had een Duplo-blokken-constructie gebouwd in, op en onder de stoel die ik (zonder nadenken) zomaar aan de kant trok om de net opgegeten lentequiche van de vloer te vegen. De Duplo-blokken-constructie redde deze ondoordachte actie van mij niet, waarna de kleuter dringend de zeven woorden naar mijn hoofd slingerde.

‘Sorry.’ Zeg ik. En ik meen het. Het was onhandig van mij en sneu voor hem en zijn bouwwerk.
Ik bied aan hem te helpen met de wederopbouw, maar bij elk blokje dat ik überhaupt aanraak volgt een golf van kritiek. ‘Ik doe het zelf wel, jij kunt er echt niks van.’

Vertwijfeld hervat ik waarmee ik bezig was, en weet eigenlijk niet meer wat dat was. Zijn woorden laten me niet los. Één ding weet ik zeker, in zijn ogen ben ik de perfecte moeder. Hij is niet voor niks zo gepikeerd wanneer ik ook maar één minder perfecte handeling uitvoer in ons perfect lijkende huishouden.
In zijn ogen kan ik niks verkeerd doen. Alles wat ik zeg is waar. Alles wat ik doe is goed. Alles wat ik kook is lekker. En alles wat ik vind, vindt hij ook. Want zijn reactie is uitermate fel wanneer ik even niet zo perfect ben. Mama’s moeten perfect zijn, is dat het? En perfecte mama’s zeggen sorry als dat nodig is. Dus dat deed ik.

En verder, lieve jongen, hoef jij niet te weten dat mama niet altijd zo perfect is als jij denkt. Ik kook misschien wel lekker, maar niet altijd volgens de schijf van vijf hoor. Ik rol de schone was op en strijk niks, behalve dan jullie strijkkralen kunstwerken. Ik douche niet altijd na het sporten en ik sorteer geen afval volgens de in Nederland geldende regels. Ik betaal rekeningen zo laat mogelijk, of te laat. Ik rij over het algemeen gemiddeld een kilometertje of tien te hard en onze zelf-opgeschilderde stoelen heb ik niet geschuurd, al zei ik dat ik dat wel gedaan had tegen de medewerker op de verfafdeling bij de Gamma.

Lieve kinderen, jullie moeder is niet zo perfect als jullie nu misschien vinden en denken. En mochten jullie mij ooit betrappen op mijn imperfecties, dan hoop ik voor jullie nog altijd perfect te zijn. Want imperfecties maken je namelijk mens. Imperfecties maken je als moeder perfect.

Wil je nooit meer een bericht missen van de Club van Relaxte Moeders? We versturen ieder weekend een nieuwsbrief met het weekmenu en alle blogs en spreuken die die week op de club verschenen. Wil je de nieuwsbrief ontvangen, abonneer je dan nu gratis via onderstaande formuliertje!

Ja, ik wil de nieuwsbrief van de Club van Relaxte Moeders graag ontvangen!

* indicates required




Vorige bericht Volgende bericht

Ook leuk

Geen reacties

Laat je reactie achter