Ik hoopte altijd dat dat kruipen en over de grond dweilen zo rond zes jaar wel voorbij zou zijn. Maar Quin werd zeven, is nu al ruim drie maanden acht en nog…
Alle artikelen van
inge-van-der-schee
Inge is getrouwd met Rudolf, die ze leerde kennen toen ze allebei als vrijwilliger bij de Kindertelefoon werkten. Ze is moeder van Quin (8) en Zora (2). Naast redacteur is ze ook trainer sociale weerbaarheid, omdat ze het belangrijk vindt dat kinderen met een veilig en goed gevoel opgroeien. Maar alles wat ze als trainer aan anderen leert, vergeet ze zelf weleens tijdens het opvoeden. Daarover én over haar kinderen schrijft ze graag. www.ingevanderschee.nl-
-
Ik weet niet hoe ik mijn schooltijd overleefd zou hebben zonder vrienden. Vrienden die mij zonder woorden begrepen. Die mijn gekke gewoonte om paperclipjes op kleur te sorteren accepteerden. Die mijn onhebbelijkheid…
-
Ik dacht dat het me een stuk makkelijker zou afgaan: het opvoeden van een tweede. Daar moet ik op terugkomen. Zora vraagt een dusdanige andere aanpak dat ik toch weer het wiel…
-
Ik was altijd in de veronderstelling dat enthousiasme aanstekelijk werkt. Maar bij Quin kun je maar beter heel gelaten over iets doen. Neem nou het dansen van Quin. Ik ben daar heel enthousiast…
-
Quin doet dingen altijd net even anders dan anderen. Wordt er in de klas een stoomboot geknutseld en gaat bij iedereen de stoom naar links, dan waait de stoom bij Quin naar…
-
Inges zoon Quin heeft er nogal een handje van om tijdens speeldates altijd te bepalen wat en waarmee er gespeeld wordt. Iets in haar zegt dat dat óók anders kan. Ze duikt…
-
‘Rijk zijn betekent toch dat je veel geld hebt, mama?’ ‘Eh… Ja…’ ‘Zijn wij rijk?’ ‘Nou, we zijn in ieder geval niet arm.’ ‘Maar zijn we ríjk?’ ‘Tja, we hebben alles wat…
-
‘Ik doe gewoon alsof dit zo’n ding is… hoe heet dat ook alweer, mama?’ ‘Een heftruck.’ Quin heeft net filmpjes van werkvoertuigen zitten kijken en ik weet inmiddels dat hij het daarna…
-
‘Mama? Zijn deze banden echt?’ ‘Wat bedoel je met echt, schat?’ ‘Nou, of ze echt écht zijn…’ Ik probeer erachter te komen wat hij bedoelt met echt. Want hij wijst naar de…
-
Quin zit met opgetrokken schoudertjes op de bank. Met zijn armen over elkaar geslagen staart hij naar iets wat ik niet kan zien. ‘Wat is er met je, Quin?’ probeer ik. Hij…
-
Zora is dol op boekjes. Een paar keer per dag pakt ze zelf een boekje uit haar mandje en loopt ze achterstevoren met haar rug naar me toe mijn kant op. De…
-
Ik had het dit keer helemaal dichtgemetseld. Niets kon er meer misgaan. Dacht ik. Geen zeventig vreemde, vette kindervingertjes die aan zijn speelgoed zitten. Geen zeven paar sompige zandschoenen die zijn huis…
-
Toen Zora nog een kleine baby was, liet ik haar vaak huilend achter bij de crèche. Eigenlijk zette ze het altijd op een brullen als ik de kamer uitliep. Of dat nou…
-
‘Quin, eet je yoghurt eens op.’ ‘Quin, je moet nog je tandenpoetsen!’ ‘Quin, let je op de tijd?’ ‘Quin, we moeten zo weg, hè?’ ‘Wil je nog gel in je haar?’ ‘Pak…
-
Quin wilde niet meer met ons op vakantie. En gelijk had-ie: deze zomer was er niet zoveel aan geweest. Als ik hem was zou ik ook niet nog een keer met mezelf…